راش (درخت): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ویرایش‌های 194.146.149.38 (بحث) با فرض حسن نیت خنثی‌سازی شد: نو واژه. (T) برچسب: واگردانی‌شده |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵:
|}}
راش از خانواده فاگاسه یا راشیان است که به اوراسیا در شرق اروپا و غرب آسیا تعلق دارد. راش در جنگلهای ایران موجود می‌باشد. تعداد زیادی از تحقیقاتی که درباره جنگل های شمال انجام می شود مربوط به این گونه است زیرا مرغوب ترین چوب را در کشور دارد و در اغلب نواحی جنگل های شمال می روید.
== مشخصات علمی==
راش شرقی را در زبان انگلیسی ORIENTAL BEECH می گویند. نام علمی آن FAGUS ORIENTALIS است و از خانواده FAGACEAE می باشد. این گونه درختی بومی اوراسیاست و با نام های مرس، راج، آلاش، قزل گز و قزل آقاچ نیز در ایران شناخته شده است.
== مشخصات عمومی==
درخت راش در جلگه تقریباً نایاب ولی در بلندی‌های کوهستانها فراوان می‌باشد. در [[گیلان]] و [[مازندران]] در ارتفاع بیش از دو هزار متر از سطح دریا جنگلهای خالص آن یافت می‌شود. راش درختی است سایه پسند و از این رو دارای شاخ و برگ فراوان می‌باشد. نهال جوان آن از سرمای شدید زود آسیب می‌بیند و بویژه سرمای بهاره برگهای آن را نابود می‌سازد، گرمای زیاد نیز برای آن زیانبخش است . در نقاط سرد خوب رشد نمی‌کند ولی در جاهای گرم تا اندازه‌ای بهتر جست می‌دهد. درخت راش دارای ریشه‌های سطحی است و برای جنگلهای خاکهای کم ژرفا و آهکی مناسب می‌باشد. در [[جنگل]]های انبوه از شصت تا هشتاد سالگی ولی در فضای باز از ۴۰ تا ۵۰ سالگی بار می‌دهد. در خاکهای خوب هر ۵ یا ۶ سال یکبار و در آب و هوای ناسازگار هر ۱۵ سال یکبار میوه فراوان می‌دهد. میوه اش ۵ تا ۷٪ روغن دارد. ارتفاع آن خیلی زیاد می‌شود و به ۳۵ متر و قطرش به یک متر و نیم می‌رسد. عمر آن ۲۰۰ تا ۲۵۰ سال می‌باشد. چوب آن برای ساختن در و پنجره و [[تراورس]] راه آهن و میز و صندلی و مبل و صندوق و غیره بکار می‌رود و مصرف آن بیش از دیگر چوبها است . از [[سلولز]] آن پارچه‌های ابریشمی لطیف و خوب تهیه می‌شود. زغال و هیزم آن نیز مرغوب است .
== منابع ==
* لغتنامه دهخدا
| |||