نقد ادبی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
گسترش
برچسب‌ها: افزودن پیوند بیرونی به جای ویکی‌پیوند ویرایشگر دیداری
خط ۴:
نقد ادبی به معنای مطالعه، بحث، ارزیابی و تفسیر محصولات ادبی یا ماده خود ادبیات است. نقد ادبی می تواند به شکل یک گفتمان نظری بر اساس نظریه ادبی باشد و یا بحث مفصل تری که حالت گزارش گونه در باب یک اثر ادبی داشته باشد. این نوشته های گزارش گونه اغلب در قالب نوشته های روزنامه نگاری یا یادداشت هایی در زمان پدیدار شدن آثار ادبی رخ می نماید و در مواردی با قضاوت هایی یا اظهار نظرهایی در مورد خوب بودن یا نبودن، ارزش مند بودن یا نبودن اثر ادبی همراه است<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=https://fr.wikipedia.org/wiki/Critique_litt%C3%A9raire|عنوان=ویکیپدیای فرانسوی}}</ref>.
 
== تاریخ نقد ==
دیون زرین دهان در مبحث 53 خود می گوید ارسطو را باید نقطه آغاز نقد ادبی دانست<ref>{{Harvsp|Pellegrin|2014|p=2824}}</ref>.  فلیسین مارسو (Félicien Marceau) معتقد است استقبال (پاستیش) بهترین نوع نقد ادبی است و با توجه به اهمیتی که گذشتگان به تقلید می دادند این نظر غریبی نیست.
دیون زرین دهان در مبحث 53 خود می گوید ارسطو را باید نقطه آغاز نقد ادبی دانست<ref>{{Harvsp|Pellegrin|2014|p=2824}}</ref>.  و بر این اساس تاریخ این پدیده دست کم تا سده چهارم قبل از میلاد به عقب می نشیند. ارستو در بوتیقا در مورد بسیاری از آثار هنری دوران صحبت می کند و مفاهیم میمزیس  و کاتارسیس را مطرح می کند که امروزه نیز در نقد اهمیت بسیاری دارند. افلاتون در همان دوران به شعر حمله می کند و آن را هنری دست دوم، تقلیدی و نادرست می داند. بهاراتا مونی (Bharata Muni) در همین دوران در ناتیاشاسترا (Natya Shastra) در مورد نمایش های سانسکریت و ادبیات کهن هند اظهار نظر می کند<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=https://en.wikipedia.org/wiki/Literary_criticism|عنوان=ویکیپدیای انگلیسی}}</ref>. فلیسین مارسو (Félicien Marceau) معتقد است استقبال (پاستیش) بهترین نوع نقد ادبی است و با توجه به اهمیتی که گذشتگان به تقلید می دادند این نظر غریبی نیست.
 
نقد ادبی در دوران مدرن بیشتر به سمت نظریه ادبی به معنای بحث و بررسی فلسفی در مورد ادبیات و موضوعات آن پیش رفته است. ارتباط این دو یعنی نظریه ادبی و نقد را می توان عام و خاص من وجه تلقی کرد به این معنی که بخشی از این هر دو با هم مشترک است ولی هرگز همنهشت یا متباین نیستند. این موضوع البته جای مناقشه دارد. از جمله جان هاپکینز اصرار دارد نظریه ادبی و نقد ادبی فرقی با هم ندارند. عده ای نیز معتقدند نقد ادبی به معنای کاربرد عملی نظریه ادبی است<ref>{{citation|title=Johns Hopkins Guide to Literary Theory and Criticism|publisher=[[Johns Hopkins University Press]]|year=2005|isbn=0-8018-8010-6}}</ref>.