| binomial_authority = ([[Édouard Louis Trouessart|Trouessart]], 1897)
}}
'''هیرهها''' یا '''مایتها''' ([[نام علمي]]: Dermatophagoides pteronyssinus) موجوداتی میکروسکوپی هستند که به گروه کنهها تعلق دارند ودر فضای داخلی اماکنی که ازرطوبت بالایی برخوردارند، زندگی میکنند. هیره هااز مواد آلی موجود در گرد و خاک خانه تغذیه میکنند که قسمت اعظم این مواد آلی شامل سلولهای مرده پوست بدن انسان، قارچها وذرات ریز مواد غذایی پخش شده در سطح خانه است. هیرهها ذرات مرطوب را جذب میکنند. هیرهها اغلب باعث واکنشهای آلرژیک مثل آسم میشوند .<ref name="old.sbmu.ac.ir">http://old.sbmu.ac.ir/SiteDirectory/Vice-ChancellorStudents/Studenthealthcenter/Pages/dustmites.aspx</ref>
== تنوع و طبقهبندی هیرهها ==
هیره هامتنوع ترین و گوناگون ترین گروه بدون استخوانهای باقیمانده) بی مهره گان) امروزی میباشند. هیرهها، [[کنه]]های بسیار ریزی هستند که از محیط برای زندگی و بقای خود استفاده کردهاند و بدون دیده شدن رشد کرده و بیشتر و بیشتر شذهاند. بسیاری از آنان در آب و خاک زندگی میکنند. اما آنها همچنین شمار وسیعی از گونههای [[انگل|انگلی]] در میان حیوانات زنده و گیاهان نیز میباشند و بعضی از آنها نیز از [[قارچ|قارچها]] تغذیه میکنند.<ref>http://neotecir.com/other-articles/1391-07-10-08-49-52.html</ref>
== زیستشناسی ==
هر هیره بالغ هشت پا دارد. در فضای مرطوب در ملحفهها به میزان ۱۲۰۰۰ هیره در هر گرم از وزن ملحفهها دیده میشود. طول عمر هیرههای موجود در گرد و خاک خانه به طور متوسط معادل ۸۰ روز است که در طی این دوره هیره بالغ روزانه ۱تا ۲ تخم میگذارد. در دمای ۶/۲۶ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۷۵ درصد، تکامل تخمها حدود سی روز به طول میانجامد .<ref name="old.sbmu.ac.ir"/>
== محل زندگی ==
بهترین مکان برای مبارزه با هیرههای موجود در گرد و خاک خانه، اتاق خواب خانه است. این موجودات میکروسکوپی بر روی سلولهای مرده پوست به عنوان یک منبع غذایی زندگی میکنند.
همچنین، یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه منچستر در بالشهایی که بررسی کردهاند ۱۶ نوع قارچ یافتهاند.
محققان میگویند بالشهای پر نسبت به انواع سنتتیک کمتر دارای قارچ بویژه قارچی که آلرژِ را تشدید میکند، هستند.
اسپورهای قارچی یافت شده در بالشها از پوستههای بدن انسان و مدفوع هیرهها تغذیه میکنند.
آلودگی قارچی تختخواب و ملحفه اولین بار در دهه ۱۹۳۰ مشخص شد اما از آن پس تحقیق زیادی در این مورد صورت نگرفت.
محققان دریافتند هر ۱۰ بالشی که مورد بررسی قرار دادند حاوی تعداد قابل ملاحظهای از ۴ تا ۱۶ گونه قارچی بودند.
قارچ میکروسکپی آسپرژیلوس فومی گاتوس بویژه در بالشهای سنتتیک موجود بود. این قارچ معمولاً به ریه و سینوس حمله میکند و میتواند موجب تشدید آسم هم بشود.
همچنین مشخص شده که عامل عفونت در بیماران مبتلا به لوسمی و دریافت کنندگان پیوند مغز استخوان است.
موضوع دیگر این بود که در میان گونههای قارچی یافت شده در بالشها کپک نان نیز به چشم میخورد.
برخی از بالشها هم حاوی انواع قارچی موجود در دیوارهای نمناک بودند.
به گفته سرپرست این تحقیق در واقع یک اکوسیستم کوچک در درون بالشهای که سر بر آن میگذاریم عمل میکند.
وی میگوید از آنجا که افراد یک سوم طول زندگی خود را در حالت خواب میگذرانند و در تماس نزدیک با منبع بزرگ و متنوعی از قارچها نفس میکشند، یافتههای فوق بویژه برای افراد مبتلا به بیماریهای تنفسی بخصوص آُسم و سینوزیت پیادهای مهمی در بردارد.<ref>http://www.pezeshk.us/?p=7387</ref>
== حساسیت و آسم ==
هیرههای گردو خاک خانه یکی از عوامل اصلی ایجاد حساسیت هستند. حساسیت هایی که هیرههای موجود در گرد و خاک خانه ایجاد میکنند، باعث بروز آسم، آبریزش بینی، ریزش اشک از چشم، عطسه، مشکلات تنفسی و التهاب پوستی میشود.