سمفونی شماره ۲۵ (موتسارت): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲:
== فرم و سبک ==
این یکی از دو سمفونی موتزارت رد تنالیته ی مینور است ( دیگری شماره 40 در سل مینور ک.550) و با عنوان "سل مینور کوچک" به آن اشاره میشود.(دیگری "سل مینور بزرگ").این سمفونی در سبک کلاسیک در 4 موومان نوشته شده است:
<br />
الگرو کن بریو
<br />
آندانته
<br />
منوئت و تریو
<br />
آلگرو
<br />
ارکستر آن را 2 ابوا ، 2 فاگوت ، 2 هورن و ساز های زهی تشکیل میدهند.
خطوط ملودیک زیاد و سنکپ های فراوان (اتصال کشش ضرب ضعیف به کشش ضرب قوی باعث جابه‌جا شدن تأکیدها در ضرب‌ها میشود و قسمت ضعیف با تأکید بیشتری اجرا می‌گردد. این‌گونه موارد حالت خاصی را در موسیقی ایجاد می‌کند که به آن سنکپ می‌گویند.) کاراکتر این سمفونی را حوزه ی Sturm und Drang جا می دهد.(یک موسیقی کلاسیک از این نوع ، عموما در تنالیته ی مینور نوشته میشود تا احساس سختی و غم و استرس را منتقل کند.تم های اصلی با خشم و گام های طولانی و بیان های ملودیک غیر منتظره ابراز میگردند و دینامیک و تمپو به سرعت عوش میشود تا منجر به تغییر سریع احساسات شود.در مورد سمفونی ها و ساز های زهی این سبک شامل ترمولو ها و تغییرات دراماتیک در تاکید ها و دینامیک میشود.)در نتیجه این سمفونی ویژگی های مشترکی با دیگر سمفونی های هم کاراکتر زمان خویش دارد.( مانند سمفونی شماره 39 هایدن در سل مینور)
| |||