فلسفه نوافلاطونی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''فلسفه افلاطونی نوین''' یا '''نوافلاطونی''' {{انگلیسی|Neoplatonism}} آخرین مکتب فلسفه یونان بود. [[فلوطین]]، فیلسوف یونانی، شکل قطعی فلسفه افلاطونی نوین را در [[قرن سوم میلادی]] به آن بخشید. فلاسفه دنیای کهن و همچنین فلاسفه [[دوران رنسانس]] که امروزه «نوافلاطونی» طبقه‌بندی می‌شوند، خودشان را «افلاطونی» می‌خواندند.<ref name="Brit">Neoplatonism[http://nasour. (2009)net/1395.10.16/895.html Inشالوده Encyclopædiaهای Britannica.فلسفه نوافلاطونی]</ref>

به عنوان نوعی از عرفان، فلسفه نوافلاطونی شامل بخش‌های نظری و عملی می‌باشد ک بخش اول به وجود جهان غیر مادی و نشات انسان از منبعی غیر مادی و معنوی اشاره دارد و بخش دوم شامل راهکارهای بازگشت به سوی این منبع می‌باشد. دراین فلسفه جهان مادی تنها تقلیدی از جهان معنوی یا واحد است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=نسترن میرزایی|کد زبان=|تاریخ=۱۶ دی ۱۳۹۵|وب‌گاه=نصور|نشانی=http://nasour.net|عنوان=شالوده های فلسفه نوافلاطونی}}</ref>