مشروعیت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مشروعیت'''<ref>{{یادکرد فرهنگستان | مصوب=مشروعیت | بیگانه=legitimacy | بیگانه در فارسی= | حوزه=علوم سیاسی و روابط بین‌الملل | دفتر=پنجم | بخش=فارسی | سرواژه=مشروعیت}}</ref> به‌معنای قانونی‌بودن یا طبق قانون بودن است. [[سیسرون]] این واژه را برای بیان قانونی‌بودن قدرت به‌کار برد. بعدها واژهٔ مشروعیت در اشاره به روش‌های سنتی، اصول [[قانون اساسی]] و انطباق با سنت‌ها به‌کار برده شد. پس از آن، عنصر «رضایت» نیز به معنای آن افزوده شد و رضایت، پایه و اساس فرمانروایی مشروع دانسته شد. در دوران مدرن برای نخستین بار [[ماکس وبر]] مفهوم مشروعیت را به صورت مفهومی عام بیان کرد. به عقیدهٔ او، مشروعیت بر «باور» مبتنی است و از مردم اطاعت می‌طلبد. قدرت فقط وقتی مؤثر است که مشروع بوده‌باشد.<ref>{{پک|عالم|۱۳۹۰|ک=بنیادهای علم سیاست|ص=۱۰۴}}</ref>