حیدر رقابی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز اصلاح نویسه نادرست با استفاده از AWB |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۹:
'''حیدر رقابی''' (۱۳۱۰–۱۳۶۶) شاعر و فعال سیاسی ایرانی، متخلص به «هاله».
حیدر رقابی یا حیدرعلی رقابی در ۱۹ آذر ۱۳۱۰ به دنیا آمد او از فعالان سیاسی دهه ۱۳۳۲ در ایران بود. پدرش باجناغ [[محمدحسن شمشیری]] از هوادارن [[دکتر مصدق]] بود و مادرش با مادر [[بیژن ترقی]]، ترانهسرای معروف، دختر عمو بودهاند. وی از نظر گرایش و بینش سیاسی، فردی ملیگرا و در عین حال فعال بوده است. مهمترین شناختی که از حیدر رقابی در ایران وجود دارد این است که وی با تخلص به «هاله»، سراینده شعر ترانه [[مرا ببوس]] با صدای [[حسن گلنراقی]] است.<ref>
«بیژن ترقی» دربارهٔ نسبت خود با «حیدر رقابی»، و همچنین چگونگی سرودن شعر و اجرای «مرا ببوس» میگوید: رقابی طبعی حماسی و مبارزهجو داشت و خیلی زود در ردیف طرفداران «دکتر مصدق» و «[[جبهه ملی]]» درآمده، پیوسته در کنار سیاسیون، استعداد شاعری را به کار منظومههای وطنی و حماسی گرفته، با شور و هیجان در میتینگها با صدایی رسا و کلماتی آتشین اشعار خود را از پشت بلندگوها به گوش همرزمان خود میرساند.
سطر ۷۱ ⟵ ۶۸:
== فعالیتهای خارج از کشور ==
پس از آزادی از زندان در سال ۱۳۳۴ از ایران رفت و در کشور آمریکا سرگرم تحصیل در [[دانشگاه کلمبیا]] شد و در رشتهٔ [[حقوق بینالملل]] از این مرکز عملی لیسانس و فوقلیسانس خود را گرفت؛ ولی چون دست از ستیز با رژیم پس از ۲۸ مرداد برنمیداشت، با [[سفارت ایران در آمریکا]] درگیر شد و زمانی که کارشکنیهای سفارت عرصه را بر او تنگ کرد، بهناچار به آلمان رفت و دورهٔ دکترای فلسفه را در دانشگاه [[برلین]] گذرانید؛ و در برلین هم خاموش نماند و «سازمان دانشجویان ملی» را پایهریزی و هفتهنامهای ۴ صفحهای بهنام «پیشوا» را منتشر کرد. (این پیشنامی بود که دکتر [[حسین فاطمی]] به مصدق داده بود)
حیدر رقابی پس از انقلاب بهمن ۱۳۵۷، بعد از ۲۴ سال دوری از میهن، به ایران بازگشت و به تدریس در دانشگاه مشغول شد ولی پس از انقلاب فرهنگی مانع از ادامه کار او در دانشگاه شدند.<ref>
ده سال بعد از این بازگشت، به دلیل بیماری سرطان طحال در بیمارستان ([[UCLA]]) کالیفرنیا بستری شد. با وخامت حالش، و با توسل به برادرش جهانگیر رقابی، در آخرین روزهای زندگی دوباره به ایران بازگشت و ۲۳ آذر ۱۳۶۶ در تهران درگذشت. مدفن او در گورستان «[[ابن بابویه]]» در شهر ری است.<ref>
== شعر مرا ببوس ==
سطر ۱۲۴ ⟵ ۱۲۰:
این بوسه وداع
بوی خون میدهد {{پایان وسط چین}}<ref>
{{پایان شعر}}
سطر ۱۳۰ ⟵ ۱۲۶:
{{پانویس|۲}}
[[رده:اعضای جبهه ملی ایران]]
[[رده:اهالی تهران]]
|