'''هوش عاطفی'''، '''هوش احساسی''' یا '''هوش هیجانی''' {{انگلیسی|Emotional intelligence {{!}} EQEI}} شامل شناخت و کنترل عواطف و هیجانهای خود است. به عبارت دیگر، شخصی که EQEI بالایی دارد، سه مؤلفهٔ [[هیجان]]ها را به طور موفقیت آمیزی با یکدیگر تلفیق میکند: مؤلفهٔ [[روانشناسی شناختی|شناختی]]، مؤلفهٔ [[فیزیولوژی]]کی و مؤلفهٔ [[روانشناسی رفتاری|رفتاری]]. متونِ علم مدیریت بر این باورند که [[رهبری سازمان|رهبران]] و [[مدیریت|مدیران]]، با هوشهای هیجانیِ بالاتر، توان بیشتری برای هدایتِ [[سازمان|سازمانِ]] تحت کنترلشان دارند. یافتههای جدید نشان میدهد کارکنانی که دارای وجدان کاری و احساس وظیفه شناسی بالایی هستند، اما فاقدِ هوش هیجانی و اجتماعی اند، در مقایسه با کارکنان مشابهی که از هوش هیجانی بالایی برخوردارند، عملکرد ضعیف تری دارند.<ref>[http://www.myindustry.ir/human-resource-management-and-education/articles/eq-managerial-skill.html سایت پایگاه اطلاعرسانی صنعت]، هوش هیجانی یک مهارت مدیریتی.</ref> از مقالاتِ پژوهشی برخی دانشمندان این اینگونه بر میآید که، کسانی که از هوش هیجانی برخوردارند میتوانند عواطف خود و دیگران را کنترل کرده، بینِ پیامدهای مثبت و منفی عواطف تمایز گذارند و از اطلاعاتِ عاطفی برای راهنمایی فرایندِ تفکر و اقدامات شخصی استفاده کنند. هوش هیجانی، اصطلاحِ فراگیری است که مجموعهٔ گستردهای از مهارتها و خصوصیات فردی را دربرگرفته و به طور معمول به آن دسته مهارتهای درون فردی و بین فردی گفته میشود که فراتر از دایرهٔ مشخصی از دانشهای پیشین، چون [[ضریب هوشی|بهرهٔ هوشی]] و مهارتهای فنی یا حرفهای است.
[[ارسطو]] میگوید:<blockquote>"عصبانی شدن آسان است؛ همه میتوانند عصبانی شوند، اما عصبانی شدن در برابر شخصِ مناسب، به میزان مناسب، در زمان مناسب، به دلیل مناسب و به روش مناسب – آسان نیست!"</blockquote>