نی سحرآمیز: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اصلاح نویسه‌های عربی |
اصلاح نویسه‌های عربی |
||
خط ۲۸:
«...در این دوره‌ها، به‌حسب «هوس های حکومت» هرابال گاهی می‌نوشت و چاپ می‌کرد (که ظهور هر کتاب جدید او در جامعهٔ چک واقعا حادثه‌ای بود که تشکیل‌شدن صف‌های دور و دراز در برابر کتاب‌فروشی‌ها را اقتضا می‌کرد و یک‌صدوپنجاه هزار نسخه کتاب‌اش در چند ساعت از قفسهٔ کتاب فروشی‌ها ناپدید می‌شد) و گاه بی‌وقفه می نوشت، ولی چاپ نمی‌کرد. در یک دورهٔ بیست‌ساله کتاب‌های او فقط در نسخه‌های تایپ‌شدهٔ معدود بین دوست و آشنا و علاقه‌مندان‌اش دست‌به‌دست می‌شد. حالا باز او خوش‌بخت بود، زیرا نظیر ایساک بابل (نویسندهٔ روس) به‌قول خودش به ژانر سکوت پناهنده نشد...».}}
در مقدمهٔ کتاب نیز به نقل از [[میلان کوندرا]] آمده است:<br />
{{نقل قول|''روح آثار هرابال و طنز و فانتزی نهفته در آن در تضاد کامل و مطلق با طرز فکری بود که در آن زمان در سرزمین‌مان سلطه داشت و می‌خواست هر نوع طرز فکر دیگری را خفه کند... دنیایی که بتوان در آن آثار هرابال را خواند به کلی سوای دنیایی است که در آن نشود صدای او را شنید... یک اثر هرابال به تنهایی به آزادی روحی انسان‌ها بیش‌تر کمک و خدمت می‌کرد تا تمامی اعلامیه‌های اعتراض‌آمیز ما در مخالفت با رژیم!''}} <ref> http://www.agahbookshop.com/p-26201--.aspx</ref><br /><br />
بهومیل هرابال، سال‌ها پیش با رمان «تنهایی پرهیاهو» که آن را هم پرویز دوایی به فارسی ترجمه کرد به مخاطب فارسی زبان شناسانده شد. «تنهایی پرهیاهو» رمانی بود دربارهٔ مردی که شغل‌اش خمیرکردن کتاب‌هاست. هرابال در این رمان با طنزی سیاه، سرگذشت مردی تنها را در موقعیتی غریب به نمایش گذاشته بود و وضعیت او را به وضعیتی عام پیوند زده بود.<ref> [http://www.magiran.com/npview.asp?ID=3265378 هرابال و نقش نويسنده]</ref>
==نی سحرآمیز==
| |||