حسین محجوب: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۷:
 
== زندگی‌نامه ==
او دهم مردادماه ۱۳۲۷ در [[رشت]] متولد شده و پس از تحصیل در رشته ادبی و اخذ دیپلم وارد عرصه تئاتر شد و نخستین نقش سینمایی اش را در فیلم رگبار ساخته بهرام بیضایی برعهده گرفت. از خصوصیات او چه پیش از انقلاب و چه پس از آن گزیده کاریش بود و اینکه در بیشتر کارنامه بازیگریش کیفیت را فدای کمیت نکرد. او در ابتدای دهه شصت در سریال [[سربداران (مجموعه تلویزیونی)|سربداران]] بازی کرد. یکی از نقش های مهم سینمایی محجوب در فیلم مادیان ساخته [[علی ژکان]] رقم خورد که بسیاری از سینمادوستان هنوز وی را با آن به یاد می‌آورند. ملودرامی روستایی که فضایی خشن و فقر زده مبتنی بر روابط کاملاً سنتی داشت و مخاطبان خود را تحت تاتیر قرار می‌داد. او در نقش رحمت فرو رفت و کاملاً با نقش یکی شد. با همه اینها مادیان و نقش دشوار محجوب به چشم داوران جشنواره فیلم فجر نیامده و آنچنان که شایسته بود دیده نشد.
 
ایفای موفق این نقش سیل نقش‌های اینچنینی را به سمت وی سرازیر کرد که بعضی کلیشه‌ای و بعضی متفاوت بود. برای مثال می‌توان به نقش‌هایش در فیلم‌های کنار برکه‌ها، دوران سربی ساخته [[خسرو معصومی]]، برهوت ساخته [[محمدعلی طالبی]] و ریحانه ساخته [[علیرضا رئیسیان]] اشاره کرد. نقش بسیار کوتاه اما تاثیرگذارش در فیلم [[شاید وقتی دیگر]] بهرام بیضایی بیش از دیگر نقش‌های فوق دیده شده و مورد تحسین قرار گرفت. پرده آخر ساخته [[واروژ کریم مسیحی]] از آن دسته فیلم‌هایی است که به فیلم بازیگر شهرت داشته و اغلب بازیگران آن نیز یکی از بهترین نقش آفرینی‌های عمرشان را در آن به انجام رسانده‌اند. محجوب نیز در نقش یکی از افراد گروه تئاتر روحوضی که جهت اجرای نقشه کامران میرزا به عمارت قدیمی آمده‌اند، حضور داشته و کمی نقش تأثیر چندانی بر کیفیت بازی اش نداشت به طوری که نخستین نامزدی وی برای سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل را به ارمغان آورد.
 
وی در دهه هفتاد نیز روند گزیده کاری اش را حفظ کرده و کیفیت کارش را فدای کمیت آن نکرد.فیلم رنگ خدا دربارهٔ کودک نابینایی است که رابطه سرد با پدرش داشته و فراز و نشیب‌های زیادی را با او تا ساحل آرامش طی می‌کند. نقش پدر کاملاً متناسب محجوب بوده و آناتومی چهره او نیز این شباهت‌ها را بیشتر کرده است. البته نقش یاد شده شباهت‌های بسیار به شخصیت رحمت فیلم مادیان دارد ولی از جایی به بعد کاملاً از هم تفکیک می‌شوند. کیفیت نقش آفرینی محجوب طوری بود که سرانجام سیمرغ بلورین را نصیبش ساخت.محجوب در دهه هشتاد یعنی پانزده سال پس از بازی در سریال [[کوچک جنگلی]] به موازات سینما دوباره در تلویزیون مشغول فعالیت شد. بازی در سکوت از نقاط قوت کار اوست.
 
[[من ترانه ۱۵ سال دارم]] ساخته [[رسول صدرعاملی]] یکی از قله های کارنامه بازیگری اوست. نگرانی‌های پدر زندانی دختری نوجوان در بازی او تبلور پیدا کرد به خصوص در صحنه‌های رو در رو با [[ترانه علیدوستی]] که حس واقع گرایی کار را دوچندان کرده است. محجوب پس از فیلم های [[رسم عاشق کشی]] خسرو معصومی و [[خواب خاک]] سپیده فارسی در فیلم [[طبل بزرگ زیر پای چپ]] کاظم معصومی بازی کرد. این فیلم برخلاف اکثر فیلمهایفیلم های جنگی تفنگ محور نبود بلکه دیالوگ محور بود.
 
در سریال [[در مسیر زاینده رود]] ساخته [[حسن فتحی]] شخصیت اصلی آن که می‌بایست لهجه اصفهانی هم داشته باشد، چالش متفاوتی را برای محجوب رقم زد. وی در نقش پدری فرزند از دست داده بازی متفاوتی را نشان داد و در این رابطه بیش از هرچیز از اکت نگاه برای انتقال حس خود بهره گرفت. او در سریال بعدی حسن فتحی یعنی [[زمانه (مجموعه تلویزیونی)|زمانه]] هم بازی کرد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی = http://www3.kermanshah.irna.ir/fa/News/303651/فرهنگی/ˈحسین_محجوبˈ__بازیگر_موثر_نقش_های_مکمل|عنوان = ˈحسین محجوبˈ، بازیگر مؤثر نقش‌های مکمل|وبگاه = خبرگزاری جمهوری اسلامی|تاریخ =9 مرداد ۱۳۹۱}}</ref> در یک همکاری بین المللی او در فیلم خیبولا ساخته کارگردان کاندیدای اسکار گرجستانی یعنی اواشویلی نقش رئیس جمهور گرجستان را بازی کرد.