افزایش سختی کرنشی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: دارای ادبیات عامیانه |
||
خط ۴:
افزایش سختی و تنش سیلان، افزایش تغییر شکل مومسان را به دنبال دارد.کار سختی را میتوان با نام های کرنش سختی و یا سرد کاری، نیز شناخت. کار سختی یک نوع استحکام دهی به فلزات با تغییر شکل ماندگار در آن است. این استحکام در نتیجهی جابهجایی درون ساختار کریستالهای ماده بوجود میآید. نسیاری از مواد نشکن با نقطهی ذوب بالا مانند انواع مختلفی از پلیمرها میتوانند با این روش افزایش استحکام یابند. آلیاژهایی که به عملیات حرارتی قابلیت جوابگویی نداشته باشند مانند فولادهای کم کربن، میتوانند کار سختی شوند. بسیاری از مواد در دمای پایین قابلیت کارسختی رویشان وجود ندارد مانند ایندیوم در حالی که بقیه ی مواد میتوانند سختکاری شوند مانند مس خالص و المینیوم. کارسختی بسته به نوع شرایط میتواند مطلوب یا نامطلوب باشد. یک نمونه از نوع نامطلوب کار سختی هنگام ماشینکاری رخ میدهد وقتی که تیغهی برش از روی عدم توجه در ابتدا سطح قطعه کار را سار سختی میکند؛ این عمل باعث آسیب دیدن تیغه در براده برداریهای ثانویه میشود. بعضی آلیاژها در این مورد بسیار مستعدتر ) برای ماشینکاری روشیهایی که دارا میباشند inconel از دیگر آلیاژها میباشند؛ ابرآلیاژهایی مانند اینکونل ( این مساله در آن لحاظ شده است. از موارد کارسختی مطلوب میتوان به عملیات فلزکاری که عمدا به ماده تغییر شکل ماندگار یا پلاستیک داده میشود تا شکل آن تغییر کند. این عملیات به سردکاری یا فرمدهی سرد معروف میباشند. این عملیات توسط شکل دهی به قطعه کار در زیر دمای تبلور مجددش توصیف میشود که معمولا در دمای محیط انجام میپذیرد. عملیات فرمدهی سرد معمولا به چهار زیرشاخه ی اصلی تقسیم میشود: فشردن، خمش، حدیده کاری و برش این چهار زیرگروه را تشکیل میدهند. از کاربردهای این عملیات میتوان به شکلدهی سر پیچها، پیچهای درپوشی و اتمام رول کردن سرد فولادها اشاره کرد. در عملیات سردکاری فلز با فشار و سرعت بالایی تغییر شکل مییابد. این عملیات سختی فلز و کرنش تسلیم و نهاییفلز را افزایش میدهد
'''تاریخچه'''
مس از اولین فلزاتی هست که برای استفاده معمول در ابزارها و ظروف مورد مصرف قرار میگرفت. این کار بدلیل آن بود که مس از معدود فلزات قابل دستیابی ای بود که فرم اکسیده نشده داشت و احتیاجی به ذوب کردن آن از سنگ معدن نبود. مس به سادگی با گرما دادن و سرد کردن میتواند خالص شود. در این مرحله ی آنیله شدن مس میتواند چکشکاری شده، کشیده یا به شکل دلخواهی فرم دهی شود. اما این کار در طول پروسه مس را سخت تر و هادی بودن آن را کمتر میکند. اگر مرحله ی آنیله کردن ورای یم سختی خاصی ادامه یابد، فلز در طول کارکرد خود دچار شکست میگردد و باید دوباره چندین بار آنیله شده تا پروسهی شکل گیری آن تکمیل
شود. آنیله کردن در نقطهای که قطعه کار در نزدیگی شکل نهایی خود میبباشد متوقف میشود. در این حالت محصول نهایی دارای سختی و صلبیت خاص خود میباشد. برای مواد فلزی طراحی شده در راستای پیچیده شدن مانند فنر، آلیاژهای مخصوصی با عملیات حرارتی خاصی مورد استفاده قرار میگیرد تا از کارسختی و خستگی فلزات دور باشد و ویژگیهای خاص را بدست آورد. وسایلی که از آلمینیوم و آلیاژهای آن ساخته شده باشند مانند هواپیماها، باید جوری طراحی شوند که خمش آنها به حداقل برسد و یا به طور یکنواخت پخش شود. کاری که در نتیجهی کار سختی روی میدهد. به این دلیل هواپیماهای جدید آلمینیومی دارای یک عمر کاری معین و تحمیلیای هستند که بعد از آن هواپیما باید کنارگذاشته شود.
== منابع ==
| |||