آمین (شیمی): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۴۳:
روش گابریل یک روش مناسب و کارآمد برای سنتز آمین های نوع اول است. اين روش نياز به كاهش ندارد. در این روش از فتالايمید استفاده میشود و به دلیل این که در این سیستم نیتروژن مجاور دو عامل کربونیل است قدرت اسیدی گروه NH بسیار بیشتراز آمیدهای معمولی است. بنابراین، حذف پروتون با باز ملایم مانند یونکربنات صورت میگیرد. از واكنش آنيون حاصل با آلكيل هاليد نوعاول و سپس هیدرولیز اسیدی، آمين به صورت نمكآمين حاصل مي‌شود. با استفاده از يك باز نمكآمين را ميتوان به آمين آزاد تبديل كرد.
== '''واكنش آمينها''' ==
=== خاصيت بازي ===
آمينها نيز مانند الكلها ميتواند خاصيت اسيدي يا بازي داشته باشند. اما چون الكتيرونگاتيويته نيتروژن از اكسيژن كمتر است، قابليت كندهشده پروتون نيز كاهش مييابد و عموماً آمينها را به عنوان باز ميشناسیم (قدرت اسيدي آمينها 10 به توان 20 مرتبه كمتر از الكلهاي قابل مقايسه ميباشد). براي جدا كردن پروتون از آمينها نياز به بازهاي بسيار قوي مانند آلكيل ليتيم ميباشد. روش ديگر براي تهيه يون آميد، واكنش آمين با فلزهای قليايي است. فلزهای قليايي در آمينها حل شده و گاز هيدروژن آزاد ميكنند (گرچه با سرعت نسبتاًكم). در اين واكنش نمك آمين ايجاد ميگردد. براي مثال، سديم آميد را ميتوان از واكنش فلز سديم با آمونياك مايع و در حضور مقدار كاتاليستي (باعث سهولت انتقال الكترون به آمين مي‌شود)، تهيه كرد. در غياب اين كاتاليست، سديم به آساني در آمونياك حل شده و محلول كاهش دهنده قوي حاصل ميگردد. از طرف ديگر، جفت الكترون آزاد براي پروتوندار شدن مناسبتر است و لذا آمينها بازهاي بهتري هستند. آمینها بازهای ضعیفی هستند، اما به عنوان یک طبقه، آمینهادر بین مولکول های خنثی قویترین بازها هستند و در محلول آبي، به ميزان كمي از آب پروتون ميگيرند و يونهاي آمونيوم و هيدروكسيد ايجاد ميكنند. از اينرو آمينها، بازهاي قويتري نسبت به الكلها هستند ولي قدرت بازي آنها از آلكوكسيدها كمتر است. ثابت تعادل براي يك آمين نوع اول به شكل زير خواهد بود. بايد توجه كرد كه قرار گرفتن گروههاي الكترونكشنده بر روي آمينها با عث كاهش قدر ت بازي آنها مي‌شود. به طور مثال نيتروآنيلين از آنيلين باز به مراتب ضعيفتري است.
==امنیت==
| |||