شاپور دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شاپور دوم''' یا '''شاپور بزرگ''' یا '''شاپور ذوالاکتاف''' از [[۳۰۹ (میلادی)|۳۰۹]] تا سال [[۳۷۹ (میلادی)|۳۷۹ میلادی]]، دهمین پادشاه [[ساسانی]] بود. بعد از برادربرادرش [[آذرنرسی]] برتخت نشست. او پسر [[هرمز دوم]] بود. مدت سلطنت او هفتاد سال بود. او پس از قدرت گرفتن، اعرابی که بخش‌های جنوبی شاهنشاهی ساسانی را مورد تاخت و تاز قرار داده بودند به شدت تنبیه کرد و امنیت را به مرزهای جنوبی بازگرداند. در دوران او، ایران در جنگ با روم موفقیت‌های بزرگی بدست آورد. شاهنشاهی او همزمان بود با پذیرش مسیحیت به عنوان دین رسمی در امپراتوری روم، به همین دلیل شاپور مسیحیان ایران را مورد آزاد و اذیت قرار داد. او پادشاهی مقتدر بود و در دوران او شاهنشاهی ساسانی یک دوره رونق و شکوه را تجربه کرد. او از جمله آخرین شاهان ساسانی است که خودشان را از نژاد خدایان می‌انگشتاند. کتیبه‌هایی از او در [[تاق بستان]] به یادگار مانده است.