محمودصالح: تفاوت میان نسخه‌ها

 

از طایفهٔ [[هارونی]] در تألیفات قرن هفتم هجری قمری به عنوان یکی از طوایف بیست‌وشش‌گانه که از جبل السماق [[شام]] به سرزمینِ [[لر بزرگ]] مهاجرت کرده و به اتابکِ لرِ بزرگ؛ [[نصرت‌الدین هزار اسب]] ملحق شدند،یاد شده است.نصرت الدین هزار اسب دوّمین فرمانروا از سلسله [[اتابکان لرستان]] مشهور به [[هزاراسپیان]] در اواخر قرن پنچم و اوایل قرن ششم هجری قمری است. نام طایفه هارونی، در کتاب [[تاریخ گزیده]] نوشتهٔ [[حمدالله مستوفی]]<ref>مستوفی، حمدالله. ''تاریخ گزیده''. صفحهٔ ۵۴۱</ref> و همچنین در کتاب [[شرف نامه]] نوشتهٔ [[شرف خان بدلیسی]]، در زمرهٔ طوایف ملحق شده به اتابکان لرستان، اشاره شده است.<ref>بدلیسی، شرف خان. شرف نامه صفحهٔ ۴۵</ref> طایفه هارونی مدتها پس از استقرار در سرزمین لر بزرگ، به ابواب جمعی طایفه محمودصالح پیوست.

 

محمودصالح بزرگ‌ترین باب ایل چهارلنگ به شمار می‌رود و بر اساس نظام طبقاتی ایلی در بختیاری در رده «بزرگ طوایف ایل چهارلنگ» نیز محسوب می‌شود. در اواخر قرن دوازدهم هجری (در فاصلهٔ دو سلسهٔ افشار و زند) [[علیمردان خان چهارلنگ]] فرزند عالی حیدر آقا ملقب به "ناظر"( آقا وناظر دو لقب ایلیاتی و حکومتی از طرف پادشاهان صفوی قبل از رواج لقبِ "خان" بوده اند) از طایفه محمودصالح یکی از سرکردگان ایل بختیاری، پس از تصرف غرب، جنوب و مرکز ایران، حاکمیت بخش عمده‌ای از کشور را تا قبل از روی کار آمدن [[کریم خان زند]] در دست داشت.<ref>سرگذشت ایل چهارلنگ صفحهٔ ۶۶</ref>[[کریم خان زند]] بعد از پیروزی‌های متعدد و کسب شهرت با [[علیمردان خان بختیاری]] متحد شد و بنا بر پیشنهاد علیمردان خان، تصمیم گرفتند به [[ابوالفتح خان بختیاری]] حاکم [[اصفهان]] که منصوب [[شاهرخ‌میرزا]] افشار بود، حمله کرده و او را شکست دهند. متحدین توانستند ابوالفتح‌خان را شکست دهند، اما آن‌ها بعد از این پیروزی پیمان اتحاد سه جانبه‌ای منعقد نمودند تا برای نجات ایران از هرج و مرج چاره‌ای بیندیشند. متحدین [[شاه‌اسماعیل سوم|ابوتراب]] نوهٔ مادری [[شاه سلطان حسین]] را با نام [[شاه اسماعیل سوم]] بر تخت نشاندند و مناصب را بین خود تقسیم کردند. علیمردان خان به علت سن کم شاه جدید، نایب السلطنه او شد، کریم خان زند سردار کل سپاه و ابوالفتح خان نیز حاکم اصفهان شد. بعد از این پیمان کریم خان عازم فتح نواحی غربی ایران شد. هنگامی که وی مشغول فتوحات بود، اختلافاتی بین دو خان بختیاری ایجاد شد و ابدال خان عموزاده علیمردان خان ، ابوالفتح خان حاکم اصفهان را مقتول نمود ،پس از آن علیمردان خان پسر عمویش حاجی باباخان بختیاری را حاکم اصفهان کرد و خود عازم دفع صالح‌خان بیات، حاکم [[شیراز]] شد. در واقع علیمردان خان پادشاه واقعی ایران بود و شاه اسماعیل سوم تحتُ الاَمر او قرار داشت.