سیزیف: تفاوت میان نسخه‌ها

بعنوان مجازاتی برای فریبکاریهایش، شاه سیزیف مجبور به حمل تخته سنگی بزرگ به بالای شیبی تند گردید. تدارک یک تنبیه عجیب و وحشتناک برای سیزیف به این دلیل بود که وی گستاخانه عقیده داشت که در زیرکی از زئوس نیز پیشی گرفته است. بر این اساس زئوس زیرکی خود را در طلسم کردن صخره نشان می‌دهد تا قبل از رسیدن به قله دوباره به پایین بغلتد و به این طریف سیزیف را به تلاشی بیحاصل و بی پایان و یک ناکامی ابدی می‌سپارد. به همین دلیل فعالیتهای بیمعنی و تمام نشدنی را گاهی سیزیف وار خطاب می‌کنند. شاه سیزیف موضوعی مشترک برای نویسندگان باستان بود و تصویر وی توسط پلیگنوتوس بر دیوار لشه در معبد دلفی رسم شده است.

 

بر طبق نظریه خورشیدی، سیزیف، لوح خورشیدی است که هر زوز از شرق برمی‌خیزد و در مغرب فرومی‌رود. برخی دیگر او را تجسم شخصیت امواج می‌دانند و یا دریای خائن. در سده یکم پیش از میلاد مسیح، لوکرتیوس فیلسوف اپیکوری اسطوره سیزیف را نشانگر سیاستمدارانی دانست که پیوسته در انتخابات شکست می‌خورند. سورن کیرکگارد اسطوره را در واقع نمایانگر علاقه مفرط یک شخص به چیزی خاص می‌داند «مضحک است که شخصی با اختلال ذهنی تکه‌ای از گرانیت را با خود حمل کند زیرا می‌پندارد که آن پول است، و یا اینکه دون خوان ۱۰۰۳ معشوقه داشته باشد زیرا اعداد بیانگر غیر واقعی بودن داستان هستند.