هنر مفهومی در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱:
▲سل لویت هنرمفهومی را اینچنین تعریف می‌کند: «من به نوعی از هنر اشاره خواهم کرد که در آن با هنر مفهومی درگیر هستم. در هنر مفهومی، ایده یا مفهوم، مهم‌ترین جنبه [[اثر هنری]] را تشکیل می‌دهد. وقتی که یک هنرمند از فرم مفهومی هنر استفاده می‌کند، معنی آن این است که همه برنامه‌ریزی‌ها و تصمیمات، از قبل انجام شده است و در نتیجه، اجرای این ایده، امری ظاهری و سرسری است. یعنی ایده تبدیل می‌شود به ماشینی که هنر را می‌سازد.»<ref>سل لویت، چند پاراگراف دربارهٔ هنر مفهومی، ترجمه رضا رفیعی راد، جستارهایی دربارهٔ کانسپچوالیسم، تهران: انتشارات راز نهان، 40-51</ref>
== هنر مفهومی در ایران ==
سطر ۱۴ ⟵ ۱۳:
=== بعد از انقلاب ===
گروهی با سرپرستی [[علی دشتی]] و با شرکت هنرمندانی مانند شاهرخ غیاثی، ساسان نصیری، فرید جهانگیر، مصطفی دشتی، بنای تخریبی را به اثر هنری تبدیل کردند و هر کدام از آنان، طبقه‌ای را با مفهوم انهدام کار کرده بودند. (اعتمادی،1378: 82)<ref>احسان اعتمادی، مقدمه‌ای بر اوج و نزول نقاشی مدرن در ایران، بخش اول: سالهای پیش از انقلاب، مجله هنرهای تجسمی،1387، شماره 6، 82</ref>
در سال ۱۳۷۷ نیز نمایشگاهی با عنوان «تجربه ۷۷» را در ساختمانی واقع در [[خیابان پاسداران]] اجرا کردند؛ که قبل از تخریب، کارهای مفهومی در آن به نمایش درآمد.
(روشن و فیاضی،1381: 107)<ref>روشن، خسرو و فیاضی، بیتا، گفتگو، حرفه و هنرمند، شماره یک، 1381، 107</ref>
نمایشگاه بعدی آنها در سال ۱۳۷۸ بود با عنوان «کودکان آبی، آسمان سیاه» با نقاشی خسرو حسن‌زاده، عکاسی [[صادق تیرافکن]]، ویدیوآرت [[مازیار بهاری]] و مجسمه‌سازی بیتا فیاضی با همکاری شهرداری منطقه شش تهران با هدف ارائه کاری جدید که بتواند افکار عمومی را بر ضد معضل اجتماعی [[آلودگی هوا]] تهییج کند، برپاشد. اولین نمایشگاه در سال ۱۳۸۰با عنوان هنر مفهومی و دومین نمایشگاه هنرمفهومی در سال ۱۳۸۱، با عنوان «هنر جدید» برگزار شد که دبیر آن بازهم دکتر حسینی راد بود. علیرضا سمیع آذر رئیس وقت مرکز توسعه [[هنرهای تجسمی]] ایران و رئیس [[موزه هنرهای معاصر]] بود، بیان کرده بود که علت تغییر نام از هنرمفهومی، گسترده‌تر کردن حوزه فعالیت هنرمندان است. به نحوی که بعضی جریان‌های جدید وجود دارند که هنرمفهومی نیستند ولی در حوزه هنرهای جدید قرار می‌گیرند.<ref>سمیع آذر، علیرضا، گفتگو با سمیع آذر، دوماهنامه بیناب، شماره یک، دوره یک، 1382، 58.</ref>
دبیر دومین دوره هنرجدید علت تغییر نام را ایجاد انتظارات و محدودیت‌هایی که عنوان هنرمفهومی برای نمایشگاه به بار می‌آورد ذکر نمود.<ref>حسینی راد، عبدالمجید، مفهوم علیه مدرنیسم، نشریه: پگاه حوزه، شماره 73، 1381، 14</ref>
سومین نمایشگاه هنر جدید، در سال ۱۳۸۳، در باشگاه دانشجویی [[دانشگاه تهران]] بر پاشد که دبیر آن اصغر کفشچیان مقدم بود که اصلی‌ترین معیار آن بر «بداعت اثر» و با اولویت موضوعات بومی قرار داده شده بود. (کفشچیان مقدم،1382: 20)<ref>کفشچیان مقدم، اصغر، مصاحبه، چهارم شهریور 1382، روزنامه ایران، 2562، 20</ref>
سطر ۲۶ ⟵ ۳۱:
== هنرمندان مفهومی در ایران ==
برخی از هنرمندان کانسپچوالیست ایرانی عبارتند از:
{{Div col|cols=
* [[مژن مظفری]]▼
* شهریار احمدی
* حبیب پنبه‌چی
سطر ۴۸ ⟵ ۵۴:
* حسین خلیقی
* رضا رفیعی راد
▲* مژن مظفری
* زهرا اسماعیلی تبار
* علیرضا ذاکری
سطر ۸۶ ⟵ ۹۱:
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
[[
[[رده:هنر در ایران]]
| |||