روبرتو روسلینی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:کارگردانان برنده نخل طلا
Ali DB (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۲۰:
بازن سپس به بررسی یک یک این فیلمها می‌پردازد و ثابت میکند که همهٔ این کارها مدرن و ارزنده هستند.در فیلم «اروپا ۵۱» (۱۹۵۲) برگمن در رل «ایرنه» زنی ثروتمند بازی می‌کند که پس از خودکشی پسرش از شیوهٔ زندگی خویش دل افسرده و پشیمان است . پس ازآن که «آندریا» دوست کمونیستش او را با محله‌های فقیر نشین رم آشنایی می‌دهد ایرنه همهٔ وقت خودرا به کمک به بینوایان می‌گذراند واین بد گمانی شوهرش را بر می‌انگیزد که شاید او با آندریا سروسری دارد واز اینرو او را در آسایشگاهی بستری می‌سازد. در فیلم [[سفری به ایتالیا]] (۱۹۵۳) زن و شوهری انگلیسی در سفرشان به ایتالیا هنگامیکه به ناپل می‌رسند میانه‌شان بهم می‌خورد. این فیلم امروزه یکی از ارزنده‌ترین کارهای روسلینی شناخته می‌شود [[فرانسوا تروفو]] آن را نخستین فیلم مدرن خواند. روسلینی در این فیلم نوآوری‌های بسیاری را بکار می‌گیرد. برای نمون او از نشان دادن فیلمنامه به برگمن و جرج ساندرز George Sanders که رل‌های زن و شوهر را بازی می‌کنند خودداری می‌کند تا آنها در بازی حالتی سرگردان داشته باشند. همچنین از بسیاری از تکه فیلم‌های گواهاک از چشم اندازهای ایتالیا کمک می‌گیرد تاکه فضایی تعلیقی پدید آورد. او این رویه را در فیلم «هراس » La paura ساختهٔ ۱۹۵۴ نیز دنبال می‌کند . «هراس » بر پایهٔ داستانی از نویسندهٔ آلمانی استفان زویگ Stefan Zweig است و روسلینی برآنست تا باز سازی آلمان را از هر دو جهت مادی و معنوی (ماترایی و میانایی) بررسی کند.
 
روسلینی در ۱۹۵۹ پس از جدایی از برگمن یکی از پیچیده‌ترین و زیباترین کارهای سینمایی خویش را بنام «[[ژنرال دلارووره»]] Il generale della Rovere با بازیگری هنرپیشه بزرگ ایتالیایی [[ویتوریو دسیکا]] به پرده درآورد. این فیلم برندهٔ جوایز بسیار از جمله جایزهٔ شیر زرین از فستیوال ونیز ۱۹۵۹، جایزه بهترین فیلم از دوید دی دوناتلو David di Donatello سندیکای روزنامه نویسان سینمایی ایتالیا ۱۹۶۰ گردید. داستان فینم پژوهشی است در دگرگونی شخصیت و پیچیدگی‌های روانی و اخلاقی.
 
=== چرخهٔ تاریخ فرهنگ ۱۹۷۷ - ۱۹۶۴ ===