سوانته آرنیوس: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:اهالی بخش اوپسالا
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۴:
|جوایز = [[پرونده:Nobel prize medal.svg|22px]][[جایزه نوبل شیمی]] ([[۱۹۰۳ (میلادی)|۱۹۰۳]]){{سخ}}[[مدال فرانکلین]] (۱۹۲۰)
|دین =
|پانویس = دكترسيدمحمدعرفان طباطبايي
|امضا =
}}
 
'''سوانت اگوست آرنیوس''' {{به سوئدی|Svante August Arrhenius}} شیمیدان [[سوئد]]ی که در فاصله سال‌های [[۱۸۵۹ (میلادی)|۱۸۵۹]] تا [[۱۹۲۷ (میلادی)|۱۹۲۷]] می‌زیسته‌است.
 
:بسیاری از ایده‌های اولیه درباره تفکیک [[یون]]ی در محلول‌ها را فرمولبندی کرد. در وهله نخست، عقاید وی پذیرفته نشد. در واقع وی پایینترین نمره ممکن را در امتحان Ph.D دریافت کرد. در [[۱۹۰۳ (میلادی)|۱۹۰۳]]، «آرنیوس» به دلیل عقاید انقلابی‌اش، [[جایزه نوبل شیمی]] را برد. وی یکی از نخستین دانشمندانی است که وجود رابطه‌ای را در بین مقدار دی اکسید کربن موجود در [[هواکره|اتمسفر]] و دمای کره زمین پیشنهاد کرد. پدیده‌ای که امروز به نام [[اثر گلخانه‌ای]] شناخته شده‌است.
 
سوانت آرنیوس (1927ـ 1859) برندۀجایزۀ نوبل شیمی در سال
{{-}}
1903 آرنیوس معتقد بود که اسیدها و بازها هنگام حل شدن در آب، بهطور جزئی یا کامل تفکیک میشوند و ذرههای بارداری به نام یونها را پدید میآورند. این ایدۀ آرنیوس، در زمان خود یک ایدۀ انق بی بود. بهطوریکه اغلب شیمیدانها بر این باور بودند که مولکولها نمیتوانند به یونهای مثبت و منفی شکسته شوند. به همین دلیل با دادن کرسی استادی بهوی مخالفت کردند. اما شیمیدانهای جوان در پژوهشهای خود به نتایجی دست یافتند که با نظریه آرنیوس همخوانی داشت. این روند ادامه یافت تا اینکه در سال 1903 می دی، جایزۀ
نوبل شیمی به وی اهدا شد.
سوانت آرنیوس شیمیدان سوئدی طی پژوهشهایی که در دهۀ 1890 روی رسانایی
الکتریکی و برقکافت ترکیبهای محلول در آب انجام میداد، به نظریهای برای اسیدها و بازها دست یافت. او اسید را مادهای تعریف کرد که در آب حل میشود و یون هیدروژن ((H+)aq) یا پروتون پدید میآورد. از نگاه او گاز هیدروژن کلرید ((HCl)g) چنین مادهای است؛ زیرا به هنگام حل شدن در آب، یونهای هیدروژن ((H+)aq) و کلرید ((Cl-)aq) پدید میآورد. محلول
آبی حاصل که این یونها را دارد، هیدروکلریک اسید نامیده میشود (شکل ٢،الف). مطابق نظریۀ آرنیوس باز، مادهای است که به هنگام حل شدن در آب یون هیدروکسید
((OH -)aq) پدید میآورد. برای مثال، از دید آرنیوس NaOH یک باز است؛ زیرا براثر حل شدن این ترکیب یونی در آب، یونهای سازندۀ آن از هم جدا میشود و یونهای هیدروکسید
را در آب آزاد میکند.
 
== منابع ==
{{پانویس}}