" '''حسن امینی''' از فعالان مذهبی- قومی [[اهل سنت]] [[ایران]] و جریان موسوم به [[مکتب قرآن]] در سال [[1325]]ه.ش در روستای [[قشلاق افغانان]] از توابع [[شهرستان سقز]] در [[استان كردستان]] متولد شد.
== فعالیتهای دینی و سیاسی ==
از سال 1349 تا 1355 در یكی از روستاهای شهرستان بوكان به نام «تبت» به وظیفه ی امامت جمعه وجماعت و تدریس و دعوت دینی اشتغال داشته و درعین حال از طریق كشاورزی و دامداری نیز امرار معاش می كرده است. در پاییز سال 1355 با دعوت كاك [[احمد مفتی‌زاده]] وظایف و مشاغل یاد شده در روستا را رها كرده و به شهر سنندج نقل مكان نموده است. سال 1355 كاك [[احمد مفتی‌زاده]] به عنوان حاكم شرع كردستان برگزیده می شود، كه بلافاصله ایشان را به عنوان مسئول دفتر محكمه ی شرع و دستیار خود بر می گزیند؛ همچنین سال 1356 [[مدرسه قرآن]] را در مریوان و سپس در سنندج تأسیس می نماید كه از روز اول كاك حسن را به عنوان یكی از معلمان آنجا تعیین می‌كند. آن زمان قیام مردم به اوج خود رسیده بخصوص در شهرهای بزرگ تظاهرات خیابانی و اعتراضات علنی مردم علیه رژیم شاهنشاهی به راه افتاده بود و كاك احمد مفتی زاده رهبری قیام و همراه شدن مردم كُرد و بعضی از مناطق دیگر اهل سنّت را با شجاعت و فداكاری و سازش ناپذیری، به عهده گرفت كه در آن برهه، همه ی راهپیمایی ها در [[سنندج]]، از طرف مدرسه قرآن ترتیب و راه اندازی می شد.
كاك حسن در تمامی این صحنه ها و جریانات در كنار رهبر و استادش حضور جدی و چشمگیر داشت. اداره كردن محكمه ی شرع و برخی از كلاس ها، امور مدیریتی و اجرایی مدرسه قرآن، مسافرت به غالب شهرها و روستاهای مناطق كردنشین جهت آگاهی دادن و همسو وهماهنگ ساختن مردم آن مناطق، با مدرسه قرآن و با قیام عمومی مردم ایران به عهده ی ایشان بود. سال 1358 در جریان ناآرامی های كردستان جهت حذر از خونریزی كاك احمد با درایت و فراست خاص خود سنندج را تر ك و به كرمانشاه هجرت نمود.
كاك حسن كه در سفر حج حضور داشت پس از بازگشت در معیت ایشان قرار گرفت، یك سال بعد جهت انجام امور فقهی و مسائل شرعی مسلمانان كردستان كه كاك احمد خود وظیفه‌ی آن را بر عهده داشتند به علّت عدم حضور در كردستان، آن وظیفه را به كاك حسن امینی محول و طی حكمی رسمی، وی را به عنوان [[حاكم شرع كردستان]] منصوب می نمایند، كه از آن سال تا حال هزاران خانواده از مناطق مختلف كردنشین ایران و بعضاً عراق نیز در امور گوناگون فقهی به ایشان مراجعه و همه روزه جز ایام تعطیل، تا ظهر در این زمینه فعالیت داشته‌اند. سال 1369 وقتی كاك احمد، سنگینی وظائف محكمه‌ی شرع را بر دوش ایشان احساس كردند، به قول خود كاك احمد: جهت سبك شدن وظائف و مسئولیت‌های محوله، هیأتی را برای همكاری وی به نام [[«هیأت افتاء و قضاء»]] انتخاب كه كاك حسن خود نیز یكی از اعضای 4 نفره‌ی([[فاروق فرساد]]، [[امیر عبیدی‌نیا]]، [[عزیز امینی]]) آن بود. سال 1361 در جریان دستگیری كاك احمد مفتی زاده و یارانش، كاك حسن نیز دستگیر و در دادگاه انقلاب كردستان به 15 سال زندان محكوم، كه پس از سپری نمودن 3 سال و 4 ماه از دوران محكومیت از زندان مرخص شد.
