نیسایه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Samanseyfi (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر |
Samanseyfi (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر |
||
خط ۱۵:
نسا پرورش اسب و نسایی که داریوش از آن نام میبرد هر دو یکیست وجای آن باید در '''کرمانشاهان''' باشد چن تن از دانشمندان به همین سرزمین متوجه شده اند از آنان است <ref> ابراهیم پور داود، ابراهیم پور داود ص287-294. </ref>
مارکورات(marquartصفحه142 ) دژی که سیکیه هوتی نام داشته باید همان سرزمینی باشد که نویسندگان ایرانی و عرب قرون وسطی مرج القلعه یا مرج نامیده اند وامروزه هرون آباد(شاه آباد) گویند وشهر آنرا طزر یاد کرده اند . در سر راه حلوان به همدان (پیش از بیستون) در میان دشت پهناوری دژی برپا بوده که ان را مرج القلعه یعنی مرغزار دژ یا مرج نامیده اند در زمان خلفا در همین جا اسب های سپاهیان عرب در چرا بودند اصطخری وابن حوقل در میان شهرهای جبال (=ماد) از مرج القلعه یاد کرده اند مقدسی آن را جز حلوان نوشته وابن رسته ان را یک دژ بزرگ شناخته است <ref>untersuchungen ur gedchichte voa eran , von j marquart zweite heft leipezg1905 s. [158-160]</ref><ref>پورداود ابراهیم، فرهنگ ایران باستان، 1542-1876.سال 1326خورشیدی انتشارات دانشگاه تهران [=صفحه287]</ref>
چنانکه میدانیم از '''ماهیدشت و هرون آباد تا کرند''' و دشت های فراخ و پر اب و علفی گسترده و از هوای خوش برخوردار است وشایستگی آن را دارد که چراگاه هزاران اسب باشد علایم لغوی و جغرافی و تاریخی همه مارا متوجه میسازد که پرورشگاه معروف اسب های زیبای نسایی را در همین سرزمین جستجو کنیم .آری همان نسا که امروزه نامی از در آن دیار بجای نیست اما هنوز در تاریخ پرجوش و خروش ایران باستان شیهه ی اسب های دلیر آن وهمهمه یگردونه های تندرو هخامنشیان به گوش می رسد▼
<ref>ابراهیم پور داود، ص288-294]</ref>▼
ماهیدشت (ماه دشت=مایشت تلفظ محلی=مادی دشت)در دوره اشکانیان به «نیستاه» معروف بود و به دلیل آب و هوا و مراتع خوب، محل پرورش اسب جنگاوران اشکانی بوده است.
<ref>«ماهیدشت؛ نگاهی به پیشینه، فرهنگ، وضعیت اقتصادی و تقسیمات ماهیدشت». پایگاه خبری تحلیلی اندیشه کرمانشاه.]</ref>
▲چنانکه میدانیم از '''ماهیدشت و هرون آباد تا کرند''' و دشت های فراخ و پر اب و علفی گسترده و از هوای خوش برخوردار است وشایستگی آن را دارد که چراگاه هزاران اسب باشد علایم لغوی و جغرافی و تاریخی همه مارا متوجه میسازد که پرورشگاه معروف اسب های زیبای نسایی را در همین سرزمین جستجو کنیم .آری همان نسا که امروزه نامی از در آن دیار بجای نیست اما هنوز در تاریخ پرجوش و خروش ایران باستان شیهه ی اسب های دلیر آن وهمهمه یگردونه های تندرو هخامنشیان به گوش می رسد
▲<ref>ابراهیم پور داود، ص288-294]</ref>
== پانویس ==
{{پانویس}}
| |||