کیسه‌داران: تفاوت میان نسخه‌ها

کیسه‌داران گوشت‌خوار را می‌توان به ۲ دسته اصلی اقسیم کرد: آن گونه‌هایی همچون شیطان تاسمانی که از گوشت مهره‌داران و دیگر پستانداران تغذیه می‌کنند، و آن گونه‌هایی چون بیشتر اعضای تیره ستبردمان که جانداران [[بی‌مهرگان|بی‌مهره]] و [[حشرات]] را شکار می‌کنند. گروه نخست دارای تنها ۶ گونه ساکن استرالیا است که ۴ تایشان را [[کوئول]]‌ها تشکیل می‌دهند. کوئول‌های کوچکتر نه تنها از گوشت مهره‌داران تغذیه می‌کنند که میزان بسیار زیادی حشره و حتی میوه نیز به رژیم غذایی خود می‌افزایند.<ref name="Dickman52">{{پک|Dickman|۲۰۰۸|ک=A Fragile Balance|ص=۵۲|زبان=en}}</ref> کوئول‌های بزرگتری چون [[کوئول ببری]] طعمه خود را با پنهان شدن و دنبال کردن شکار می‌کنند و به دنبال طعمه‌هایی چون والابی که به اندازه بدن خودشان هستند و والابی مرداب که دو برابر بزرگتر از آن‌ها هستند می‌روند. بزرگترین گوشتخوار کیسه‌دار تا سده گذشته گرگ تاسمانی بود با وزنی که به ۳۵ کیلوگرم می‌رسید.<ref name="Dickman52" /> دسته دوم که به حشره‌خواری می‌پردازند جثه کوچکتری نسبت به دسته نخست دارند و وزن اغلبشان کمتر از ۱۰۰ گرم است. آن‌ها از بویایی خود برای یافتن حشرات زیر خاک بهره می‌گیرند، شنوایی و دید نزدیک قوی دارند، و با فرزی زیاد می‌توانند حشره را شکار کنند. این جانوران گستره وسیعی از بی‌مهرگان را برای خوردن برمی‌گزینند ولی کمتر به سراغ جاندارانی چون [[مورچه]]، [[حلزون]]، و [[کرم ابریشم|کرم‌های ابریشم]] پشمالو می‌روند. نامبت که با ۷۰۰ گرم وزن بزرگترین عضو این گروه است شکارچی ماهر [[موریانه]]‌ها است. [[عنکبوت]]‌ها و [[هزارپا]]ها از جمله دیگر طعمه‌های این دسته از کیسه‌داران هستند.<ref>{{پک|Dickman|۲۰۰۸|ک=A Fragile Balance|ص=۵۲–۵۳|زبان=en}}</ref>

 

 

[[پرونده:Solingen - Fauna - Macropus rufogriseus 03 ies.jpg|راست|بندانگشتی|[[والابی گردن‌قرمز]] در حال چریدن، [[زولینگن]]]]