اختلال کندن پوست: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
نیکی رامونا (بحث | مشارکت‌ها) اضافه کردن اطلاعات |
نیکی رامونا (بحث | مشارکت‌ها) اضافه کردن اطلاعات |
||
خط ۴:
== نشانه های تشخیص اختلال کندن پوست ==
افرادی که گرفتار این اختلال هستند، روزانه دست کم یک ساعت صرف پوست کندن، فکر کردن به آن و مقاومت در برابر میل به پوست کندن می کنند. این اختلال در 4/1 درصد جمعیت به چشم می خورد و زنان چند برابر بیشتر از مردان به این اختلال مبتلا هستند. شروع آن معمولا در دوره نوجوانی و همراه با آغاز بلوغ یا پس از آن است و غالبا با یک مشکل پوستی مانند آکنه یا جوش شروع می شود.
▲== کندن مکرر پوست که به ضایعات پوستی منجر می شود. این افراد پوست صورت، دست یا بازو را بیش از سایر نواحی بدن می کنند و اعضای بدن خود را دچار ضایعه می نمایند. همچنین این افراد پوست سالم، پوست ناهموار، جوش یا پینه یا زخم های ناشی از کندن های قبلی را نیز می کنند. فرد مبتلا این کار را با استفاده از ناخن، موچین، سنجاق ته گرد یا اشیای نوک تیز انجام می دهد و در برخی موارد با فشردن و مالیدن و گاز گرفتن پوست خود را می کند. این رفتار چند ساعت در روز انجام می شود و ماه ها یا سال ها ادامه می یابد. ==
مرور تاریخچه اختلال های روانی حاکی از این است که در بیست سال پیش اختلال پوست کنی نسبت به سایر اختلالات شایع روانشناختی کمتر مورد توجه تخصصی و بالینی بوده است. با این حال، مطالعات نشان می دهد که این اختلال از شیوع بالایی بر خوردار است.
این اختلال معمولا با اختلال های دیگری مانند وسواس فکری ـ عملی، وسواس موکنی (اختلال کندن مو) و نیز اختلال افسردگی شدید همراه است. اختلال وسواس کندن پوست یا بر حسب برخی متون ناخن کشی، با خراش دادن و کندن مداوم پوست مشخص می شود که منجر به آشفتگی و اختلال در عملکرد فرد می شود.
== درمان ==
اختلال وسواس کندن پوست یک مشکل مزمن است که بوسیله دستکاری و کندن افراطی و عود کننده پوست که ناشی از امراض پوستی نیست، مشخص می شود. بیماران بطور مشخص میل و اصرار به کندن پوست خود دارند و کنترل و توقف این رفتارها برایشان مشکل است. پوست کنی معمولاً منجر به آسیب بافتی و بدشکلی ظاهری در این افراد می شود.
=== وسواس کندن پوست در دو حالت اتفاق می افتد: ===
* پوست کنی متمرکز (یعنی فرد قبل از این که پوست خود را بکند تنش دارد و بعد از کندن پوست آرام می شود).
* پوست کنی غیرارادی (در این حالت فرد بدون آگاهی و داشتن تنش نیز اقدام به کندن پوست خود می کنند).
برای درمان لازم است مشخص شود فرد کدام نوع پوست کنی را دارد و علاوه بر پوست کنی چه اختلالات دیگری دارد. درمان این اختلال به صورت ترکیبی انجام می شود (یعنی هم دارودرمانی و هم درمان های روان شناختی). درمان های وارونه سازی عادت (HRT)، '''کنترل استرس''' و هیجان، درمان های نگرشی و شناختی و بخصوص درمان های رفتاری شناختی می تواند به کاهش نشانه ها کمک کند. در این فرآیند لازم است فرد تکنیک های کنترل هیجان را نیز بیاموزد.
== منابع ==
* ویکی‌پدیای انگلیسی، نسخهٔ ۲۲ آگوست ۲۰۱۷[https://en.wikipedia.org/wiki/Excoriation_disorder]
* http://alef.ir/vdciuqa53t1aru2.cbct.html?426009
* http://namnak.com/علت-وسواس-کندن-پوست.p41280
| |||