خودتحریکی: تفاوت میان نسخه‌ها

مقاله‌ای به سال ۱۹۷۷، زیر عنوان ''زنان بی‌جنس‌گرا و خودتحریک‌کننده: دو اقلیت نامرئی''، نوشته میرا تی. جانسون، زنان خودتحریک‌کننده را با زنان [[بی‌جنس‌گرایی|بی‌جنس‌گرا]] متمایز می‌کند: «زنان بی‌جنس‌گرا، هیچ حس جنسی ندارند [در حالی که] زنان خودتحریک‌کننده، حس جنسی دارند اما ترجیح می‌دهند خودشان به تنهایی آن را ارضا کنند.» شواهدی که جانسون به آن‌ها تکیه می‌کند از نامه‌هایی که به مجله‌های زنان توسط زنان بی‌جنس‌گرا و خودتحریک‌کننده فرستاده می‌شوند، بدست آمده است. وی معتقد است این زنان نامرئی هستند «به طوری که انگار اصلا وجود ندارند» و از انقلاب جنسی و جنبش فمنیسم عقب افتاده‌اند. جامعه وجود این زنان را انکار می‌کند یا نادیده می‌گیرد و معتقد است که آن‌ها به سبب دلایل مذهبی، فشارهای سیاسی یا اصلاً عدم تمایل جنسی چنین زاهد و ریاضت‌کش هستند.<ref>"Asexul and Autoerotic Women: Two Invisible Groups" found in ed. Gochros, H.L. ; J.S. Gochros (1977). ''The Sexually Oppressed. Associated Press.'' {{ISBN |978-0-8096-1915-3|en}}</ref>