قانون‌ستیزی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات:مرتب‌سازی عنوان‌ها+املا+مرتب+تمیز+
Mtaps (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۴:
قانون‌ستیزی نخستین بار در میان نسلی از اروپاییان رواج یافت که از ناآرامی دههٔ 1890 الهام گرفته بودند. در طول این ناآرامی، [[راواشول]]، [[امیل هنری]]، [[آگوست وایلان]] و [[کاسریو]] به اسم [[آنارشیسم]] و در قالب آنچه [[تبلیغات به وسیلهٔ عمل]] شناخته می‌شود، مرتکب جنایات جسورانه‌ای شدند.
 
تحت تاثیر نظریهٔ [[خودپرستی]] نظریه‌پرداز [[مکس استیرنر|ماکس استیرنراشتیرنر]]،<ref>"a new generation of anarchists, spurred on by the individualist' ideas of Max Stirner, were to take as their point of departure exactly what Jean Grave objected to, that the rebel who secretly stole was no more than an ordinary thief. </ref> قانون‌ستیزان در فرانسه از آنارشیست‌هایی مانند [[کلمان دووال]] و[[ماریوس ژاکوب]] که با نظریهٔ [[احیای فردی]] la reprise individualle (اقدام عملی در احقاق حقوق فردی با دزدی از ثروتمندان) دزدی را توجیه می‌کردند، جدا شدند. در عوض قانون‌ستیزان استدلال می‌کردند که اقدامات آن‌ها به مبنای [[اخلاقی]] نیاز ندارد. اعمال غیرقانونی نه به نام آرمانی برتر بلکه در جستجوی امیال شخصی انجام می‌گرفت. "در پاریس این فضای اجتماعی حول هفته‌نامهٔ [[لانارشی]] و کازریه پاپیولار (جلسات گروهی منظم که هر هفته در چندین مکان مختلف در پایتخت و اطراف آن برگزار می‌شد) که هر دوی آن‌ها توسط [[آلبرت لیبرتاد]] و همکارانش تاسیس شده بود، قرار داشت."<ref>Richard Parry. </ref>
[[پرونده:L'anarchie_(1907).png|راست|بندانگشتی|''لانارشی ''3'' ''ژانویه سال 1907]]
پس از آنکه [[پتر کروپوتکین|پیتر کروپاتکینکروپوتکین]] همراه با دیگران در پی تردیدهای اولیهٔ خود تصمیم گرفتند به [[اتحادیه‌های کارگری]] بپیوندند،<ref name="Alain Pengam">"This inability to break definitively with [//en.wikipedia.org/wiki/Anarchist_collectivism collectivism] in all its forms also exhibited itself over the question of the workers’ movement, which divided anarchist-communism into a number of tendencies." </ref> "کمونیست‌های آنارشیست ضد سندیکایی باقی ماندند که در فرانسه حول نشریهٔ فرانسوی متعلق به [[سباستین فور]] با نام ''لو لیبرتار ''تشکیل گروه دادند. از سال 1905 به بعد همتایان روسی این کمونیست‌های آنارشیست ضد سندیکا به طرفداران پر و پا قرص تروریست اقتصادی و [[مصادره‌های]] غیرقانونی تبدیل شدند." قانون‌ستیزی به منزلهٔ یک رویه پدیدار گشت و در درون آن اعمال بمب‌گذاران آنارشیست و مجریان ترور اشخاص ("[[تبلیغات به وسیلهٔ عمل]]") و سارقان آنارشیست ("[[باز تصاحب فردی]]") ناامیدی و وازنش شخصی آنها نسبت به جامعه‌ای تحمل‌ناپذیر را به نمایش می‌گذاشت. به علاوه، هدف این اعمال آشکارا الگو قرار گرفتن برای دعوت به شورش بود.<ref name="illegalism">[http://recollectionbooks.com/siml/library/illegalistsDougImrie.htm "The "illegalists" by Doug Imrie.]</ref> اما به عبارتی کمتر قابل توجه "در آن زمان این اصطلاح برای نشان دادن تمامی رویه‌های ممنوع شده توسط قانون نظیر زورگیری، سرقت، قاچاق، جعل پول و غیره که در حل و فصل مشکلات اقتصادی کمونیست‌ها مفید بود، به کار می‌رفت."<ref>[http://www.theanarchistlibrary.org/HTML/Various_Authors__Articles_from__Canenero_.html#toc18 "Beyond the Law" by Penelope Nin on Various Authors ''Articles from “Canenero”'']</ref> 
 
چنین اقدامات شورشی که می‌توانست فردی باشند  در بلند مدت به منزلهٔ اقدامات شورشی تلقی شدند که می‌توانستند آتش قیامی بزرگ را روشن کنند که منجر به انقلاب گردد. طرفداران و فعالان این تاکتیک از جمله شامل [[یوهان موست]]، [[لوییجی گالیانی]]، [[ویکتور سرژ]]، و [[سورینو دی جیووانی]] بودند. "در آرژانتین این گرایش‌ها در اواخر دههٔ 20 و در طول دههٔ 30 یعنی در دوران سرکوب شدید و عقب‌نشینی جنبش کارگران که زمانی قدرتمند بود رونق گرفت. این یک ناامیدی، هرچند قهرمانانه، از جنبشی منحط محسوب می‌شد."<ref>{{Cite web|url=http://news.infoshop.org/article.php?story=20061228140637965|title=Notes on the article “Anarchism, Insurrections and Insurrectionalism”|last=Collin Sick|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120921082728/http://news.infoshop.org/article.php?story=20061228140637965|archivedate=2012-09-21}}</ref> 
خط ۲۲:
قانون‌ستیزی با جریان‌هایی همچون [[آنارشیسم شورش‌گرا]] و [[آنارشی پساچپ‌گرا]] به روز شده است. در سال‌های اخیر در اسپانیا و آمریکای لاتین کمپینی به نام [[یومانگو]] پدیدار شده که حامی دزدی از مغازه‌ها است و از این رو شکل امروزی [[احیای فردی]] محسوب می‌گردد.
 
[[هورست فانتاتسینی]] (زادهٔ 4 مارس 1939 آلتنکسل، [[زارلند|زارلاند]]، [[آلمان]]- متوفی 24 دسامبر 2001 بولونیا، ایتالیا)،<ref name="Horst Biography">[http://www.horstfantazzini.net/biography.htm "Horst Biography"]</ref> یک [[آنارشیست فردگرای|آنارشیست فردگرای<ref>"He always considered himself an individualist anarchist." </ref>]][[قانون‌ستیزی#cite note-12|<span class="mw-reflink-text">[12]</span>]][./Illegalism#cite_note-12 <span class="mw-reflink-text"><nowiki>[12]</nowiki></span>] ایتالیایی-آلمانی بود که تا زمان مرگش در سال 2001 سبک زندگی و رویهٔ قانون‌ستیزی را دنبال کرد. او عمدتاً به دلیل سرقت از بانک در نقاط مختلف ایتالیا و سایر کشورها بدنامی رسانه‌ای به دست آورد. در سال 1999 فیلم سینمایی !Ormai e fatta براساس زندگی او عرضه شد.<ref>[[imdbtitle:0177073|"Ormai è fatta!" (1999) at the IMDB]]</ref> ( عنوان این فیلم به انگلیسی Outlaw ترجمه شده است اما ترجمهٔ دقیق عنوان اصلی عبارتست از !It's already done)
 
== جستارهای وابسته ==