کردهای ترکیه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳:
{{گسترش}}
{{بهبود منبع}}
'''کردها در کشور ترکیه''' گروهی از ترکیب جمعیتی این کشور را تشکیل می‌دهند. کردهای ترکیه در استان‌های زیادی از شرق، جنوب شرقی ([[کردستان ترکیه]]) و حتی مرکز ترکیه مستقر هستند. در برآورد ۲۰۱۲ مؤسسه آمار '''ترک استات (The Turkish Statistical Institute (TurkStat))'''، جمعیت [[کرد]]های ترکیه بیش از ۲۲ میلیون نفر (۲۲٬۶۹۱٬۸۲۴) و بیش از سی درصد از جمعیت ۷۴٬۷۰۰٬۰۰۰ نفری ترکیه را تشکیل می‌دهد.<ref>http://ekurd.net/mismas/articles/misc2012/9/turkey4166.htm</ref> ۱۷ استان ترکیه کردنشین است و البته بخش زیادی از کردهای مهاجر در استان‌های دیگر و ازجمله استانبول، آنکارا و ازمیر و جمعیت محدودی هم در [[ناحیه آناتولی مرکزی|آناتولی مرکزی]] ساکن هستند. شاخص‌های توسعه این مناطق وضعیت بسیار نامناسبی را به تصویر می‌کشد. نرخ مهاجرت به خارج از محل زندگی نیز بسیار بالا است. نرخ بیکاری در این مناطق بیش از دیگر مناطق کشور است و در سال دو هزار و ده بالای ده درصد بود. بخش صنعت و حتی توریسم در این استان‌ها از رونقی برخوردار نیست. شاخص توسعه انسانی و نیز فقر عمومی در این مناطق بالاتر از معدل کشوری است.<ref>{{یادکرد وب | عنوان=ترکیه به دنبال مهار پ.ک.ک. تا تعیین تکلیف سوریه است | وب‌گاه=دیپلماسی ایرانی | تاریخ=2015-12-21 | سال=2015 | پیوند=http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1911420/ترکیه+به+دنبال+مهار+پ.ک.ک.+تا+تعیین+تکلیف+سوریه+است.html | کد زبان=fa | تاریخ بازبینی=2015-12-21}}</ref> از سال ۱۹۹۰ مهاجرت اجباری از جنوب شرقی ترکیه، میلیون‌ها کرد را به شهرهایی مانند [[استانبول]]، [[آنکارا]] و [[ازمیر]] آورد.<ref name="education">"[http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2014/09/turkey-krg-iraq-kurds-anti-kurdish-discourse-hdp.html Kurdish identity becomes more acceptable in Turkish society]", ''[[Al Monitor]]'', 2014</ref> جمعیت کردها در استانبول بین
از زمان روی کار آمدن جمهوری ترکیه در ۱۹۲۳، کشتارهایی همچون [[کشتار درسیم]] و [[کشتار زیلان]] گه‌گاه در برابر کردها صورت گرفته است. دولت ترکیه در تلاشی برای انکار وجود کردها، تا سال ۱۹۹۱ آنان را «ترک‌های کوهستانی» می‌نامید و واژه‌هایی همچون «کرد»، «کردستان»، و «کردی» به طور رسمی در دولت ترکیه ممنوع شدند. پس از کودتای نظامی ۱۹۸۰، زبان کردی به طور رسمی در محافل عمومی و خصوصی ممنوع گشت. بسیاری از کسانی که به این زبان تکلم می‌کردند، مطلب منتشر می‌ساختند یا آواز می‌خواندند، دستگیر و به زندان افکنده شدند. از سال ۱۹۹۱ که این ممنوعیت برداشته شد، جمعیت کرد ترکیه در تلاش بودند تا زبان کردی در مدارس تدریس شود. از دهه ۱۹۸۰، جنبش کردها هم شامل فعالیت‌های سیاسی صلح‌جویانه برای کسب حقوق شهروندی ساده در ترکیه و شامل شورش‌های مسلحانه و جنگ‌های چریکی، نظیر حمله به غیرنظامیان و پایگاه‌های نظامی ترکی بوده است که هدف از آنها تشکیل یک حکومت کردی مستقل بوده است. بر طبق یک نظرخواهی در ترکیه، ۵۹ درصد کسانی که خودشان را کرد معرفی کردند، بر این باور بوده‌اند که کردها در ترکیه به دنبال تشکیل حکومتی مستقل نیستند (در مقابل حدود ۷۱ درصد ترک‌ها بر این باور بوده‌اند که کردها قصد جدایی دارند).
| |||