اصل دلیل کافی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Siavashfdst (بحث | مشارکت‌ها)
فرمول بندی اصل
Siavashfdst (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
'''اصل دلیل کافی''' بیان می‌کند که: «هیچ گزاره‌ای درست نیست مگر برای این‌گونه‌نبودن‌اش دلیل کافی وجود داشته باشد». اصل جهتدلیل کافی بیانگر این است که هر چیزی دلیلی دارد. عام‌ترین بیان این اصل را ولف بیان کرده و گفته است اصل دلیل کافی می‌گوید: «هیچ چیز نیست که زمینه یا دلیلی برای این که چرا به جای این که نباشد هست، نداشته باشد.» در مفهوم قابل فهم‌تر باید گفت هیچ چیز بدون زمینه یا دلیلی برای بودنش نیست.
 
ریشه این اصل در یونان باستان است اما به درستی نمی‌توان گفت چه کسی آن را برای اولین بار بیان کرده است. افلاطون دربارهٔ این اصل به گونه‌ای صحبت می‌کند که گویی این اصل، اصلی بدیهی، قطعی و مطلق است. وی می‌گوید: «لازم است هر چیزی که رخ می‌دهد به واسطه علتی رخ دهد، زیرا گونه می‌تواند بدون آن رخ بدهد؟» یا مثلاً ارسطو دربارهٔ این اصل می‌نویسد: «ما فکر می‌کنیم هر چیزی را زمانی به طور کامل می‌فهمیم که علتی را که آن چیز به موجب‌اش وجود دارد بشناسیم. یعنی بدانیم که این علت آن چیز است و هرگز هم نمی‌توانسته طور دیگری باشد.»