سیستم [[مجموعه (ریاضی)|مجموعهایمجموعه‌ای]] از اجزای مرتبط است که در کلیتکلیّت خویش برای ایفای وظیفهوظیفه‌ای مشخصمشخّص در کنش متقابل و هماهنگ با محیط می‌باشداست.
در '''تفکر سیستمی'''، [[سازمان]]ها مانند [[سامانه|سیستم‌هایی]] هستند که در دل یک مجموعهمجموعه‌ی محیطی بزرگتربزرگ‌تر قرار گرفته‌اند.
هر سیستم شامل ورودی، خروجی، [[پردازش]] و [[بازخورد]] می‌باشد،است، بنابراین داشتن تفکرتفکّر سیستمی برای یک مدیر بسیار حائز اهمیتاهمیّت است.
به کمک یک نظارت دقیق اگر خروجی ما از خروجی مورد نظرمان فاصلهفاصله‌ی کم و بیش چشمگیریچشم‌گیری داشتداشت، با استفاده از feedbackFeedback ([[بازخورد]]) ورودی را تغییر داده و Replanning ([[برنامه‌ریزی مجدد]]) می‌کنیم.
تفکرتفکّر سیستمی به [[مدیر]]ان کمک می‌کند تا ساختار، الگوها و وقایع را در پیوند با یکدیگر مورد بررسی قرار دادهدهند و تنها به مشاهدهمشاهده‌ی وقایع اکتفا نکنند.
تفکرتفکّر سیستمی مبتنی بر کلی‌نگرینوعی کلّی‌نگری است که با تحلیلتحلیل، قابل درک نیست.
به عنوان مثال در [[بدن انسان]]، نحوهنحوه‌ی رفتار [[چشم]] بستگی به نحوهنحوه‌ی رفتار [[مغز]] دارد. هر زیر مجموعه‌ایزیرمجموعه‌ای که از عناصر تشکیل شود، بر رفتار کلکلّ سیستم مؤثرمؤثّر است و این تأثیر بستگیحدّاقل به حداقل یک زیرزیرمجموعه‌ی مجموعهٔ دیگردیگری از سیستم بستگی دارد. به عبارت دیگر اجزای یک سیستم چنان به هم مرتبط اندمرتبطند که هیچ زیر گروه مستقلیمستقلّی از آنهاآن‌ها نمی‌تواند تشکیل شود. با استفاده از تعاریف فوق نتیجه می‌گیریم که هر سیستمسیستمی را نمی‌توان به اجزای مستقل تقسیم نمود.بطوریکهو پسدر این تقسیم‌بندینتیجه انتظار اولیهاوّلیّه از هدف اصلی سیستم را برآورده سازدنمی‌سازد.
