سافت‌بال: تفاوت میان نسخه‌ها

== طرز بازی ==

 

 

بازيكنان تيم مدافع برای دريافت توپ در جای جای زمين موضع گرفته‌اند. اگر يكی از بازيكنان تيم مهاجم بتواند قبل از گرفته شدن توپ توسط بازيكنان تيم مقابل، سه علامت مشخص شده در زمين را كه '''بيس''' نام دارند لمس كرده و در نهايت دست خود را به جايی كه در انتهای مسير مشخص شده بگذارد، امتياز به نام تيم آنها به ثبت خواهد رسيد.

در دهه ۱۹۳۰ سافت بال در سراسر ايالات متحده بازی می شد و در ۱۹۳۴ «شورای همسان سازی قوانين سافت‌بال» شكل گرفت.

 

 

در ۱۹۳۹ اين ورزش وارد [[استراليا]] شد. پس از [[جنگ جهانی دوم]] هم سربازان [[كانادا|كانادايی]] سافت‌بال را به [[هلند]] بردند<ref>[http://www.thecanadianencyclopedia.com/index.cfm?PgNm=TCE&Params=A1SEC816616 Canadian Encyclopedia, Basebal]</ref>.

== محبوبيت ==

 

 

اين ورزش در آمريكا بيشترين تعداد بازيكنان را در ميان تمام رشته‌های ورزشی دارد. حدود چهل ميليون آمريكايی حداقل يک‌بار در سال در يک مسابقه سافت‌بال شركت می‌كنند. در بسياری از شهرهای امريكا تيم‌های سافت‌بال توسط [[میکده]]‌ها سازمان‌دهی می شوند. به همين جهت اصطلاح '''ليگ_آبجو سافت‌بال''' رايج شده است. اکثر تيم‌هااز بازيكنان مرد و زن به‌طور مختلط با سطوح مهارتی بسيار متفاوت سود‌ می برند. تقريبا تمام اين ليگ‌ها سافت بال "اسلوپيچ" را بازی می كنند.