بافت‌برداری: تفاوت میان نسخه‌ها

آنالیز دی‌ان‌ای بدون سلول توموری گردشی (cfDNA) یک مزیت بر آزمایش سلول‌های گردشی تومور دارد: مقدار دی‌ان‌ای بدون سلول تقریباً صد برابر بیشتر از دی‌ان‌ای موجود در سلول‌های توموری گردشی است. این آزمایشاتآزمایش‌ها بخش‌هایی از دی‌ان‌ای سلول‌های توموری را که به طور مداوم توسط تومورها در جریان خون ریخته می‌شوند آنالیز می‌کنند. شرکت‌هایی که نسل بعدی آزمایش تعیین توالی دی‌ان‌ای بدون سلول را ارائه می‌کنند شامل Personal Genome Diagnostics و Guardant Health هستند. طبق یک گزارش جدید از نتایج بررسی روی بیش از ۱۵۰۰۰ بیمار با سرطان پیشرفته، وقتی بافت نمونه‌برداری شده مواد کافی برای آزمایش دی‌ان‌ای ندارد یا وقتی انجام یک بافت‌برداری تهاجمی خطر دارد این آزمایشاتآزمایش‌ها مورد استفادهٔ وسیع قرار خواهند گرفت. 

یک استفادهٔ بالقوهٔ دیگر، ردیابی جهش‌های خاص دی‌ان‌ای است که یک تومور را پیش می‌رانند. بسیاری از داروهای جدید سرطان فرایندهای مولکولی خاص را مسدود می‌کنند. این نوع آزمایشاتآزمایش‌ها ممکن است بتوانند معطوف کردن آسان‌تر درمان به سوی تومور را امکان‌پذیر کنند. 

بافت‌برداری از [[آرتریت گیجگاهی]] اغلب برای موارد مشکوک به [[التهاب رگ|واسکولیت]] (التهاب عروق خونی) انجام می‌شود. در بیماری التهابی روده ([[بیماری کرون]] یا [[کولیت زخمی]])، بافت‌برداری‌های مکرری برای ارزیابی فعالیت بیماری و ارزایابیارزیابی تغییراتی که مقدم بر بدخیمی هستند، ‌انجام می‌شود. نمونهٔ بافت‌برداری اغلب زمانی که علت یک بیماری نامشخص است یا دربارهٔ وسعت یا ماهیت دقیق آن تردید وجود دارد، از بخشی از ضایعه برداشته می‌شود‌. برای مثال واسکولیت معمولاً با بافت‌برداری تشخیص داده می‌شود. 

پس از انجام بافت‌برداری، نمونه بافت خارج‌شده از بدن بیمار به آزمایشگاه آسیب‌شناسی فرستاده می‌شود. آسیب‌شناسی که تخصص تشخیص بیماری‌ (از جمله تشخیص سرطان) دارد، بافت را زیر میسکروسکوپمیکروسکوپ ارزیابی می‌کند. وقتی آزمایشگاه نمونهٔ بافت‌برداری را دریافت می‌کند، بافت را پردازش می‌کند و تکهٔ فوق‌العاده نازکی از بافت از نمونه جدا شده و به اسلاید شیشه‌ای وصل می‌شود. بافت باقی‌مانده برای استفاده در بررسی‌های بعدی -درصورت لزوم- نگه داشته می‌شود. روی اسلایدی که بافت روی آن است رنگ‌هایی ریخته می‌شود که بافت را لکه می‌کنند و اجازه می‌دهند که سلول‌های روی بافت بهتر دیده شوند. اسلاید سپس به آسیب‌شناس داده می‌شود که آن را زیر میکروسکوپ مطالعه کرده و وجود هر گونه ناهنجاری‌ را در آن بررسی می‌کند. آسیب‌شناس سپس گزارشی آماده می‌کند که یافته‌های ناهنجار یا مهم موجود در نمونه را فهرست می‌کند. سپس گزارش به پزشکی که نمونه‌برداری را روی بیمار انجام داده بود ارسال می‌شود.

* ''واژه‌های مصوب فرهنگستان زبان وادبو ادب فارسی''