پست: تفاوت میان نسخه‌ها

'''پُست''' روشی برای فرستادن نامه و مرسولات پُستی مانند بسته و پاکتهای بزرگ است. معمولاً فرسته‌ها و مدارک در پاکتی قرار می‌گیرند و [[تمبر|تمبری]] بر آن چسبانده می‌شود که نشان دهنده پرداخت [[دستمزد]] [[اداره پست]] است.

[[ایران|ایرانیان]] با پایه‌گذاری [[چاپارخانه]]‌ها در دوران [[شاهنشاهی هخامنشی|هخامنشی]] اولین سیستم پستی قابل اعتنا در جهان را ایجاد کردند. [[هرودت]] در این زمینه می‌نویسد: «گفته می‌شود به تعداد روزهایی که کل سفر به طول می‌انجامد، اسبان و مردانی در طول مسیر ایستاده‌اند، هر اسب و مردی مسیری یک روزه را می‌پیماید و هیچ‌چیز ایشان را بازنمی‌دارد، نه برف، نه باران، نه گرما و نه تاریکی تا مأموریت خویش را با تمام سرعت انجام دهند».<ref>HERODOTUS, Herodotus, trans. A.D. Godley, vol. 4, book 8, verse 98, pp. ۹۶–۹۷ (۱۹۲۴).</ref>

ابتدا پیادگان و سپس سواران، وظیفهٔ انتقال را به‌عهده داشتند. پیوسته در ایستگاه‌ها اسب‌های تازه‌نفس نگاهداری می‌شدند. بگونه‌ای که [[چاپار]] می‌توانست بسرعت براه خویش ادامه دهد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=fa|تاریخ=|وب‌گاه=شرکت ملی پست جمهوری اسلامی ایران|نشانی=http://post.ir/HomePage.aspx?TabID=13336&Site=postportal&Lang=fa-IR|عنوان=تاريخچه پست|بازبینی=2017-11-01}}</ref> این اصل کلی پست تا اختراع راه‌آهن باقی بود. راه‌ها بوسیله سنگ‌های مخصوصی جزءبندی شده بودند که به پارسی [[فرسنگ]] نامیده می‌شدند.{{مدرک}}

واژه پست از واژه قرون وسطی poste گرفته شده که آن نیز از اسم مفعول فعل monereponere لاتین ("وضع یا محل") نشات می‌گیرد.</small><ref>Webster's Seventh New Collegiate Dictionary, G. & C. Merriam Company, 1963, pp 662–3P.[https://archive.org/stream/webstersseventhn00unse#page/663/mode/1up p 663]</ref>