باب (عنوان): تفاوت میان نسخه‌ها

 

علاوه بر اینها، در همان زمان امامان، کسانی خود را بدروغ باب امامان معرفی نموده‌اند و بدین سبب به تکذیب و نفرین ایشان گرفتار شده‌اند. مثلاً کشی <ref>(رجال کشی؛ ص ۱۰۴۸-۹۹۹،۹۹۷)</ref>، از علی بن حسکه و قاسم یقطینی و محمّد بن فرات و ابن بابا نام برده که ضمن نشر افکار انحرافی ، مدعی بابیت [[امام عسکری]] و [[امام رضا]] بوده‌اند ولی امامان، آنان را بشدت انتقاد کرده‌اند و شیعیان را از تماس با ایشان بر حذر داشته‌اند.<ref>علی‌اصغر رضوانی، ''غیبت صغری''</ref></br>

در مقابل از کسانی چون [[نمیری]] و [[شلمغانی]] ، به عنوان مدعیان «[[بابیت]] » نام برده‌اند. البته اصل وجود واسطه میان امام و شیعیان ، چه در زمینة بیان احکام و معارف دینی و چه در امور مالی ، از نظر علمای شیعه انکار نشده است.<ref>[http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=3 دانشنامه جهان اسلام؛مدخل باب/باب الله(۱)]

</ref>

===در عصر غیبت صغری ===

 

*ابو عمرو [[عثمان بن سعيد]] عَمری

*ابو جعفر [[محمد بن عثمان]] بن سعيد

البته برخی براین باورند که ایشان لزوما مرتبه علمی و [[فقاهت|فقاهتی]] نداشته‌اند و صرفا وکیل امام در امور مالی و واسطه‌ای برای حل مشکلات شیعیان بدست شخص امام بوده‌اند.

 

*'''ابومحمد شریعی'''؛ وی‌ که‌ از اصحاب‌ [[امام‌ حسن عسکری]] بود، نخستین‌ شخصی‌ است‌ که‌ بابیت را به‌ مدعی‌ گردید و این‌ مقام‌ را به‌ خود نسبت‌ داد<ref>بحارالانوار: ۵۱/۳۶۷</ref>.

*'''[[محمد بن‌ نصیر نمیری]]'''؛ پایه گذار فرقه [[نصیریه]] که‌ پس‌ از ابومحمد شریعی‌ ادعای‌ بابیت‌ نمود و از [[غلات‌]] است‌ و [[حجت بن حسن]] او را لعن‌ کرد<ref>معجم‌ رجال‌ الحدیث، ابوالقاسم‌ خوئی: ۱۷/۳۳۶-۳۳۸</ref>