دانشگاه پردو: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دانشگاه پردیو''' یا '''پردو''' {{به انگلیسی|Purdue University}} یکی از دانشگاه‌های بزرگ [[ایالات متحده آمریکا]] بوده و در ایالت [[ایندیانا]] واقع است. این دانشگاه در سال ۱۸۶۹ به واسطه کمک جان پردو تأسیس شد. طبق رتبه‌بندی U.S. News در سال ۲۰۱۷ این دانشگاه در اکثر رشته هایرشته‌های مهندسی در بین ۱۰ دانشگاه برتر آمریکا قرار دارد.<ref>https://www.usnews.com/best-graduate-schools/top-engineering-schools/computer-engineering-rankings?int=a4d609</ref><ref>https://www.usnews.com/best-graduate-schools/top-engineering-schools/eng-rankings?int=a74509</ref> <ref>https://www.usnews.com/best-graduate-schools/top-engineering-schools/civil-engineering-rankings?int=a4d609</ref><ref>https://www.usnews.com/best-graduate-schools/top-engineering-schools/mechanical-engineering-rankings?int=a4d609</ref>

دانشگاه پردو دارای دانشکده‌های متنوعی است که می‌توان به مهندسی برق، مهندسی مکانیک، مهندسی شیمی، علوم کامپیوتر، مهندسی کامپیوتر، مهندسی شهری، اقتصاد کشاورزی و … اشاره کرد. در سال ۲۰۱۶ این دانشگاه در حدود ۳۹۰۰۰ نفر دانشجو داشته استداشته‌است. این دانشگاه برای ورزش اهمیت ویژه قائل است و امکانات وسیعی برای ورزش دارد. ورزشگاه فوتبال این دانشگاه در حدود ۶۰۰۰۰ نفر ظرفیت دارد.

از سال ۱۸۷۶ تا سال ۱۸۸۳ امرسون وایت رئیس دانشگاه پردو بود. وایت قانون موریل را به طوربه‌طور صریح در دانشگاه اجرا کرد. برخلاف اجرای قوانین کلاسیک، وایت معتقد بودند که پردو باید «کالج صنعتی» باشد و منابع خود را به سمت ارائه آموزش علوم انسانی با تأکید بر علم، فناوری، و کشاورزی پیش ببرد. هدف او نه تنها آماده‌سازی دانش آموزان برای کار صنعتی، بلکه پرواندن شهروندان خوب برای جامعه بود. بخشی از کار وایت که پردو را از دانشگاه‌های دیگر متمایز می‌کرد شامل یک تلاش بحث‌برانگیز به ممنوعیت انجمن‌های دانشجویی بود. این ممنوعیت در نهایت توسط دیوان عالی ایندیانا لغو شد و سرانجام منجر به برکناری وایت شد. جیمز اسمارت رئیس بعدی دانشگاه بود، از او به عنوان فردی که سالن اصلی هویلیون را «یک آجر بالاتر» در سال ۱۸۹۴ پس از آتش‌سوزی بازسازی کرد یاد می‌شود.

تا پایان قرن نوزدهم، دانشگاه شامل دانشکده کشاورزی، مهندسی (مکانیک، عمران، و برق) و داروسازی بود و بنجامین هریسون، رئیس جمهوررئیس‌جمهور سابق آمریکا در هیئت امنای دانشگاه خدمت می‌کرد. آزمایشگاه‌های مهندسی پردو شامل امکانات مختلف برای تست لوکوموتیو و موتور بخار کورلیس که جز کارآمدترین موتورهای زمان بود می‌شد. دانشکده کشاورزی با به اشتراک گذاشتن تحقیقات خود و ارائه خدمات تعاونی به کشاورزان در سراسر ایالت یک دوره رشد دو دهه‌ای را طی کرد. برنامه‌هایی در اقتصادی در دانشگاه به زودی تأسیس شد. همچنین به احداث دانشکده کوتاه عمر داروسازی در این دوران می‌توان اشاره کرد. در سال ۱۹۲۵ پردو بزرگترین دانشگاه از نظر تعداد ثبت نام دانشجویان کارشناسی در کشور را به خود اختصاص داد و این وضعیت را برای نیم قرن حفظ کرد.

دانشگاه پردو در شهر کوچک لافایت غربی در کنار رودخانه وابش و در جوار شهر بزرگتر لافایت واقع شده استشده‌است. ساختمان‌های آکادمیک دانشگاه بیشتر در قسمت شرقی و جنوبی پردیس واقع شده‌اند. خوابگاه‌های دانشگاه در قسمت غربی پردیس و ورزشگاه‌های دانشگاه در شمال پردیس می‌باشند.

در سال ۱۸۷۴ تعداد اعضای هیئت علمی دانشگاه پردو ۶ نفر بود و این مقدار به ۲۵۶۳ در سال ۲۰۰۷ میلادی افزایش یافت. در حال حاضر تعداد کل هیئت علمی و کارکنان دانشگاه ۱۸۸۷۲ نفر می‌باشد. از اعضای هیئت علمی کنونی می‌توان آردن بمنت، رئیس [[بنیاد ملی علوم]]، گراهام کوکس ،[[ژوزف فرانچسکو]]، دوگلاس کومر، لوییز دی برانگس دی بروشیا که قضیه دی برانگس را اثبات کرد، [[ای ایچی نگیشی]] ویکتور راسکین، مایکل روسمن که ویروس‌های معمول سرماخوردگی را نگاشت کرد، لیه جیمسون، جیمز موهلر که تعداد زیادی کتابچه راهنما برای گرافیک کامپیوتری را نوشته استنوشته‌است اشاره کرد.

{{پانویس|۲}}