قربانی کردن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''قربانی''' رسمی است که در اغلب ملت‌ها و در ادوار گوناگون تاریخ وجود داشته‌استداشته‌ است. قربانی کردن در بین [[ایرانیان]] نیز در مناسبت‌های مختلف مذهبی یا غیر مذهبی صورت می‌گیرد.<ref>http://www.loghatnaameh.com/dehkhodasearchresult-fa.html?searchtype=0&word=2YLYsdio2KfZhtuM</ref> آداب مذهبی قربانی کردن ایرانیان در [[عید قربان]] و سفر [[حج]] با قربانی کردن دیگر مسلمانان تفاوتی ندارد. در این رسم معمولاً گوسفند و گاهی مرغ، گاو یا حیوان دیگری [[ذبح]] می‌شود. رسم خاص ایرانیان قربانی کردن در مراسم خانوادگی و اجتماعی دیگر است. به گونه‌ای که در مراسم عروسی، بازگشت مسافر از سفر، بیماری، خرید خانه یا اتومبیل و برای سلامت فرزندان قربانی صورت می‌گیرد. گوشت حیوان ذبح شده معمولاً بین همسایگان و دوستان تقسیم می‌شود.

در ادبیات ایران از لفظ قربانی زیاد استفاده شده‌استشده‌ است.

در تمدن [[عیلام]] قربانی به عنوان یکی از اساسی ترین سنتهای آئینی برای جلب رضایت خدایان محسوب می‌شد. در دورهٔ هخامنشی نیز مناسک قربانی برای خدایان ایرانی و عیلامی تحت عنوان کوشوکوم برگزار می‌گردید که در الواحکتیبه های باستانی باروی [[تخت جمشید]] به آن اشاره شده است.(هینتس، ۱۳۹۰: ۳۷۳)

[[زرتشت]]، پیامبر [[گیاهخوار]] ایرانی به ضدیت با قربانی کردن حیوانات می‌پرداخت؛<ref>[http://www.veganforum.ir/showthread.php?t=1717 گیاهخواری و گوشتخواری در شاهنامه فردوسی - تالار گفتگوی ایرانیان گیاهخوار<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> در [[اوستا]] قربانی کنندگان حیوانات، کجروان و از راه راست به در شدگاندرشدگان خوانده شده‌اند.<ref>[http://soushiant2.persianblog.ir/1384/5/ جستاری در گیتی<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>