افزایش تعداد جابجایی‌ها تعیین خاصیت یا کمیتی از سخت کاری است. تغییر شکل پلاستیک در نتیجهٔ سخت کاری در ماده رخ می‌دهد. همچنین انرژی نیز به ماده اضافه می‌شود. بعلاوه انرژی معمولاً سریع و به اندازهی کافی زیاد به ماده اعمال می‌شود که علاوه بر حفظ کردن جابجایی‌های قبلی، تعداد زیادی جابجایی‌های جدیدی در حین سخت کاری مناسب نیز ایجاد می‌کند. استحکام تسلیم ماده در حین سخت کاری افزایش می‌یابد. نگاه کردن به شبکهٔ میدان‌های کششی نشان می‌دهد که در جایی که پر از جابجایی‌ها باشد عامل مهمی برای ممانعت کردن از حرکت هریک از جابجایی‌ها می‌باشد. به دلسلدلیل اینکه حرکت جابجایی‌ها محدودیت پیدا می‌کند، تغییر شکل پلاستیک در تنشهای معمولی نمی‌تواند اتفاق بیفتد. پس از ناحیهیناحیه ی استحکام تسلیم یک مادهیماده ی سخت کاری شده توسط تنها مکانیزم موجود با تغییر شکل ادامه می‌یابد. این مکانیزم از تغییر شکل الاستیک شروع شده، یک شماتیک منظمی از کشش یا تراکم پیوندهای الکتریکی ادامه می‌یابد و سرانجام تنش آنقدر زیاد می‌شود که بر ناحیهٔ کرنش کششی غلبه می‌یابد و باعث تغییر شکل پلاستیک در ماده می‌شود. خاصیت شکل پذیری یک ماده با سخت کاری کاهش می‌یابد. شکل‌پذیری عبارتنداز امتداد آنچه تغییر شکل پلاستیک ماده است می‌باشد. در واقع اینکه یک ماده چه میزان می‌تواند تغییر شکل پلاستیک پیدا کند قبل آنکه بشکند شکل‌پذیری نامیده می‌شود. یک مادهی سخت کاری شده در واقع همان مادهیماده ی نرمالی است که در اثر کشش در امتداد یک قسمتی که می‌تواند، در آن تغییر شکل پلاستیک ایجاد شده است. اگر جابجایی‌ها حرکت کنند و تغییر شکل پلاستیک به اندازهیاندازه ی کافی با جابجایی‌ها انباشته شده باشد و کشش پیوندهای الکتریکی ادامه یابد و تغییر شکل پلاستیک به نقطهٔ بخرامیبحرامی خود برسد، سومین مرحله از تغییر شکل اتفاق می‌افتد و آن شکست می‌باشد.
