غوریان: تفاوت میان نسخه‌ها

|capital = {{پم|فیروزکوه (شهر تاریخی)|Firozkoh}}<ref>[http://www.columbia.edu/itc/mealac/pritchett/00routesdata/1000_1099/ghaznavids/ghur/ghur.html Firoz Koh in Ghur or Ghor (a region to the west of Ghazni), the Ghurids' summer capital]</ref>{{سخ}}[[هرات]]<ref name="Heratcapital">[http://latrobe.academia.edu/DavidThomas/Papers/107251/Firuzkuh_the_summer_capital_of_the_Ghurids Firuzkuh: the summer capital of the Ghurids], by David Thomas, pg. 18.</ref><!-- تکمیل یادکرد توسط ربات از ویکی انگلیسی -->{{سخ}}[[غزنی]] (۱۱۷۰–۱۲۱۵)<ref name="Ghazcapital">''The Grove Encyclopedia of Islamic Art & Architecture: Three-volume set'', by Jonathan Bloom, Sheila Blair, pg. 108.</ref><!-- تکمیل یادکرد توسط ربات از ویکی انگلیسی -->{{سخ}}[[لاهور]] (زمستان)

'''غوریان''' یا '''آل شَنسَب''' دودمانی بودندبود که بین سده‌های ۱۰ و ۱۱ میلادی در نواحی صعب [[غور]] واقع در کوهستان‌های مابین [[ولایت هرات|هرات]] و [[ولایت غزنی|غزنه]] فرمانروایی می‌کردند و به دو شعبهٔ اصلی منقسم می‌شدند: یکی از آن دو در غور سلطنت می‌کردند و پایتخت آنان [[فیروزکوه]] بود و دیگر [[باختر (بلخ)|طخارستان]] واقع در شمال غور که پایتخت ایشان [[بامیان]] بود، و آنان را غوریه‌ای بامیان نیز می‌گفتند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=en|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=https://www.vajehyab.com/dehkhoda/غوریان-2|عنوان=معنی غوریان {{!}} لغت‌نامه دهخدا}}</ref> در خصوص تعلق آنها به گروه قومی خاص، دیر باز است که اختلاف نظری وجود دارد، بدین معنا برخی آنها را [[مردمان هزاره]] دانسته‌اند،<ref>محمد صدیق

فرهنگ، افغانستان در پنج قرن اخیر، صفحهٔ ۲۹</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.babur.org/babur/index.php?option=com_content&view=article&id=74:2010-12-15-16-13-41&catid=45:2010-10-10-13-33-05&Itemid=64|عنوان=ترکان و زبان فارسی|ناشر=انجمن فرهنگی بابر}}</ref> طرفداران این نظریه به گرایش‌های [[شیعه|شیعی]] سلاطین آنان که به دست [[علی بن ابی‌طالب]] مسلمان شدند و هزاره‌های شیعه مذهب ساکن در حدفاصل هرات و غزنه (قلمرو تاریخی غوریان) استدلال می‌کنند<ref>[[دانشنامه ایرانیکا|Encyclopædia Iranica]], "Ghurids", [[کلیفورد ادموند باسورث|C.E. Bosworth]], ([http://www.iranicaonline.org/newsite/articles/v10f6/v10f610.html LINK]): ''"... The Ghurids came from the Šansabānī family. The name of the eponym Šansab/Šanasb probably derives from the Middle Persian name Wišnasp (Justi, Namenbuch, p. ۲۸۲).... The chiefs of Ḡūr only achieve firm historical mention in the early 5th/11th century with the Ghaznavid raids into their land, when Ḡūr was still a pagan enclave. Nor do we know anything about the ethnic stock of the Ḡūrīs in general and the Šansabānīs in particular; we can only assume that they were eastern Iranian Tajiks.... The sultans were generous patrons of the Persian literary traditions of Khorasan, and latterly fulfilled a valuable role as transmitters of this heritage to the newly conquered lands of northern India, laying the foundations for the essentially Persian culture which was to prevail in Muslim India until the 19th century...."''</ref> و در برابر، عده‌ای نیز آنها را [[تاجیک‌ها|تاجیک]] دانسته‌اند.<ref>[[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]], "Ghurids", C.E. Bosworth, Online Edition, ۲۰۰۶: ''«... The Shansabānīs were, like the rest of the '''Gh'''ūrīs, of eastern Iranian [[مردم تاجیک|Tājik]] stock...."''</ref> غوریان بیشتر به '''ملوک''' '''شَنسَبانی''' یا '''آل شنسب'' نیز' مشهور بوده‌اند. علت شهرت این دو سلسله به شنسبی، انتساب آنان به شخصی به نام '''حسن'' شنسب''شنسب'' است<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=http://www.parsi.wiki/fa/wiki/topicdetail/c5a0326f79754d4393e3a768a982e19d|عنوان=حسن شنسب {{!}} پارسی ویکی}}</ref> که می‌گویند در صدر اسلام می‌زیسته‌است و بدست علی ابن ابی طالب اسلام آورده‌است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|نام=Hossein|کد زبان=en|تاریخ=|وب‌گاه=|نشانی=https://www.vajehyab.com/dehkhoda/غوریان-2|عنوان=غوریان {{!}} لغت‌نامه دهخدا}}</ref>