نانومواد: تفاوت میان نسخه‌ها

[[نانوذرات]] از مدتها قبل مورد استفاده بوده اند. شاید اولین موارد استفاده از آن ها در لعاب ظروف سفالی سلسله های اولیه چین باشد. نانوذرات در واقع ذراتی با قطر بین 1 تا 100 نانومتر هستند که مهم ترین آن ها شامل نانوذرات نیمه رسانا، نانوذرات سرامیکی، نانوذرات فلزات و غیره می باشد. این ذرات در شکل هایی مانند کروی-سوزنی، ورقه ای-شاخه ای، میله ای و صفحه ای یافت می شوند.

الیاف نسبتاً کوتاهی که قطرشان در مقیاس نانومتری است و به گروه های بسیار متنوعی تقسیم می شوند که به مهم ترین آن ها، یعنی نانو الیاف کربنی، نانو الیاف پلیمری و نانو الیاف معدنی می توان اشاره کرد. نسبت سطح به حجم بالا و مقاومت زیاد در مقابل سایش از جمله خواص نانو [[الیاف]] است. از نانو الیاف ها برای تولید لباس های محافظ، تولید آینه های قابل استفاده در فضا، فیلتر هوا و ... استفاده می شود.

نانولوله ها به موادی گفته می شود که قطر آن ها تا حدود 100 نانومتر است. لغت [[نانولوله]] در حالت کلی در مورد نانولوله های کربنی به کار می رود. البته شکل های دیگری از نانولوله ها همچون نانولوله های بورنیترید نیز ساخته شده اند.

از این روکش ها برای محافظت از سطوح در برابر آسیب هایی مانند باران، برف، [[اشعه ی ماورای بنفش،بنفش]]، نور آفتاب و رطوبت استفاده می شود.

[[زئولیت]] ماده ای است که به عنوان کاتالیزگر استفاده می شود. ویژگی قابل توجه زئولیت ها حفره های بسیار ریز یا نانومتری موجود در آن هاست. نسبت سطح به حجم زیاد این ساختار نانو متخلخل سبب شده است از آن به عنوان کاتالیزگر استفاده شود. همچنین، تخلخل های موجود در این مواد برای رشد دادن نانو مواد یک بعدی (نانوسیم ها و نانولوله ها) مناسب است. مواد نانو حفره ای به طور گسترده در سیستم های زیستی موجود است. برای مثال بعضی از غشاهای [[نانوحفره]] ای موجود در طبیعت مانند دیواره ی سلول ها، قابلیت عبور دادن انتخابی مواد از خود را دارند. این مواد کاربردهای مختلف و فراوانی دارند. از این مواد برای ارسال داروها به قسمت های مورد نظر در بدن استفاده می شود.