تصوف: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
A.khiabani (بحث | مشارکت‌ها) افزودن یک بخش و عنوان تازه |
A.khiabani (بحث | مشارکت‌ها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۵:
تصوف در نگاه روايات در منابع مختلف، رواياتي از ائمه گردآوري شده است که در اين جا به برخي از آنها اشاره مي کنيم:
در اين باره احاديث فراواني وارد شده است؛ تا آنجا که [[شیخ حر عاملی|شيخ حر عاملي]] (متوفاي 1104 هـ ق) صاحب کتاب [[وسائل‌الشیعه|وسائل الشيعه]] در کتابي به نام [[الاثني عشريه]]، رواياتي در انکار و نکوهش آنان نقل کرده است. وي مي نويسد: «جميع الشيعة انکروهم (أي الصوفية) و نقلوا عن ائمتهم احاديث کثيرة في مذمتهم و صنف علماء الشيعة کتبا کثيرة في ردّهم و کفرهم منها کتاب الشيخ المفيد في الرّد علي اصحاب الحلاج و ذکر فيه أن الصوفية في الاصل فرقتان حلولية و اتحادية» (الاثني عشريه ص53) «تمام [[شیعه|شيعيان]]، فرقه هاي [[صوفیه|صوفيه]] را انکار نموده اند و از امامان خويش احاديث بسياري در نکوهش آنان نقل کرده اند و علماي شيعه کتابهاي بسياري را در ردّ اين فرقه و اثبات کفر آنان تأليف نموده اند که از آن جمله کتاب [[شیخ مفید|شيخ مفيد]] در ردّ اصحاب [[حسین منصور حلاج|حلاج]] است که در آن آمده است: صوفيه در اصل دو فرقه: حلوليه و اتحاديه مي باشند.» در اينجا
1. [[محمد]]<nowiki/>در روایتی از پديد آمدن اين گروه خبر داده و فرموده: «لاتقوم الساعة علي امتي حتي يقوم قوم من امتي اسمهم الصوفيه ليسوا مني و انهم يحلقون للذکر و يرفعون أصواتهم يظنون انهم علي طريقتي بل هم اضل من الکفار و هم اهل النار...» «روز قيامت بر امتم بر پا نشود تا آنکه قومي از امّت من به نام (صوفيه) برخيزند. آنها از من نيستند و بهره اي از دين ندارند و آنها براي ذکر دور هم حلقه مي زنند و صداهاي خود را بلند مي کنند به گمان اينکه بر طريقت و راه من هستند؛ در حالي که آنان از کافران نيز گمراه تر و اهل آتش اند و...»
خط ۷۵:
(هذا کتاب مغني في رد الصوفي ص31)
[[عرفان اسلامی]] عرصه وسیعی دارد و با طریقت تصوف هم آمیختگی دارد و در مواردی تلقی یکسان یا مختلطی از آن دو وجود دارد. از جهت لغوی این دو گاه بجای یکدیگر بکار برده می‌شود از آنجا که حقیقت عرفان اسلامی اعم از تصوف است مطالب کلی و علمی-اصطلاحی می‌تواند تحت عنوان [[عرفان اسلامی]] قرار گیرد و طریقت مشهور در اسلام غالباً تحت عنوان ''تصوف'' آورده می‌شود. بعضی نویسندگان مانند مرتضی مطهری نیز دو نوع تلقی از ایندو مفهوم ارائه کرده‌است و عرفان را جنبه علمی و تصوف را بعد اجتماعی و متظاهر آن می‌داند.
{{وابسته|عرفان اسلامی}}
== تاریخ تصوف ==
حقیقت [[عرفان اسلامی|عرفان]] از ابتدا در اسلام و سیره پیامبر و اهل بیت بروز داشته‌است و بعضی صحابه و تابعین از زهّاد و عبّاد عصر خود بودند اما آنچه بعنوان تصوف شناخته می‌شود به معنی طریقت شناخته‌شده عرفانی پایبند به آدابی ویژه در کنار فرامین شرع است. تصوف از قرن دوم قمری هویدا شد و نخستین کسی که صوفی نامیده شد عثمان بن شریک مشهور به ابوهاشم کوفی (درگذشته ۱۵۰ ق) است و پیش از او نیز کسانی چون حسن بصری (درگذشته ۱۱۰ ق) با توجه به تمسک به آداب طریقت درشمار صوفیان ذکر می‌شود. آداب طریقت در ابتدای تصوف ساده و بیشتر متوجه ریاضت و عزلت و … بوده‌است.
| |||