موسیقی قرن بیستم: تفاوت میان نسخه‌ها

در زمان بتهوون و فلیکس مندلسون در قرن ۱۹ میلادی، ارکستر از یک هسته نسبتاً استانداری برخوردار بود که به ندرت عوض می‌شد که به تدریج و با گذر زمان و تغییراتی که دوره رمانتیک با ظهور هکتور برلیوز و مالر در خود بوجود آورد، سازهایی مانند ساکسفون در قرن بیستم مورد استفاده قرار گرفت. این ساز در سمفونی شماره ۶ و ۹ اثر رالف وان ویلیامز استفاده شد و همچنین در اثری از ویلیام والتون مورد استفاده قرار گرفت .

در این دوره ارکستر بطور عام تشکیل شده بود از سازهای زهی، سازهای چوبی، سازهای براس، کوبه ای، پیانو، سازهای بادی برنجی، چنگ ..۴ و همچنین سازهای که بعضاً مورد استفاده قرار می‌گرفت مانند گیتار برقی و باس.<ref name="classical-orchestra-description-page">{{cite web|title=The Classical Orchestra Description Page|url=http://www.classiccat.net/iv/orchestra.info.php|accessdate=12 June 2016}}</ref> <ref>Lagnella, David. ''The Composer's Guide to the Electric Guitar''. Mel Bay Publications, 2003. (Ex. Composers Tim Brady, Steve Mackey, Rhys Chatham, René Lussie, Glenn Branca, Scott Johnson and Eliot Sharp used the electric guitar in their chamber works and orchestral works, p. 5)</ref>

 

== منابع ==