کشاورزی پایدار: تفاوت میان نسخه‌ها

[[قحطی بزرگ ایرلند]] (۱۸۴۵–۱۸۴۹) یک مثال معروف از خطرات کشت تک محصولی می‌باشد در عمل هیچ روشی برای کشاورزی پایدار وجود ندارد چون اهداف و روش‌های دقیق و مشخص بایستی برای هر مورد خاص تطبیق داده شود. ممکن است چند تکنیک کشاورزی وجود داشته باشد که ذاتاً در تضاد با مفهوم پایدارپذیری هستند ولی سوء تفاهم متداولی در مورد اثرات چند عملکرد وجود دارد. امروزه رشد بازارهای کشاورزان محلی به مزارع کوچک این امکان را می‌دهد تا محصولاتی را کشت کنند و بفروش برسانند که بتوانند کود بازیافتی از آنها بدست آورند. با استفاده از چرخه محلی این کار به دور کردن مردم از تکنیک‌های بریدن و سوزاندن که ویژگی‌های مشخص کشاورزان مختلف هستند کمک می‌کند، با این وجود کشاورزی بریدن و سوزاندن در آمازون برای حداقل ۶۰۰۰ سال بکار گرفته شده است، قطع درختان جنگل بطور جدی از دههٔ ۱۹۷۰ عمدتاً در نتیجه برنامه‌ها و سیاست‌های دولت برزیل شروع شد. خاطر نشان می‌شود که ممکن است روش بریدن و ذغالزغال بیشتر از بریدن و سوزاندن وجود داشته باشد که با اضافه کردن مادهٔ ارگانیک terra preta که یکی از غنی‌ترین خاک‌ها در زمین می‌باشد و تنها خاکی که خود را بازآفرینی می‌کند تولید می‌شود. همچنین روش‌های متعددی برای کشاورزی پایدار حیوانی وجود دارد. بعضی از ابزارهای اصلی برای مدیریت چریدن حیوانات شامل حصار چینی منطقه جرا به مناطق کوچکتر بنام چراگاه کم کردن تراکم انبار و انتقال انبار بین چراگاه‌ها می‌باشد.