عبدالبهاء: تفاوت میان نسخه‌ها

عبدالبهاء پسر ارشد [[بهاءالله]]<ref name=" Smith 34">{{پک|Smith |2008|ک=An Introduction to the Baha'i Faith|ص= ص ۳۴}}</ref> و جانشین اوست.<ref name="smith 2">{{پک|Smith|2000|ک=A Concise Encyclopedia of the Bahai Faith |ص=ص ۱۴}}</ref> بهاءالله در وصیت نامهوصیت‌نامه خود [[کتاب عهدی]] به طور مشخص عبدالبهاء را به عنوان جانشین خود اعلام می‌کند<ref name="smith 2"/> و قبل از درگذشتش نیز به پیروان خود اشاره کرده بود که بعد از وی باید به عبدالبهاء به عنوان رهبر جامعه و مفسرّ رسمی آثار او روی بیاورند.<ref name="smith 2"/>

اندکی بعد امّا، محمد علی، برادر ناتنی عبدالبهاء،<ref name="smith215"/> بر خلاف این وصیت نامهوصیت‌نامه عمل کرده،<ref name="Iranica2"/> مرجعیّت عبدالبهاء را انکار کرد<ref name="smith215"/> و در ابتدا به صورت پنهان و سپس آشکار به مخالفت با او پرداخت.<ref name="smith215"/><ref name=" Smith 44">{{پک|Smith |2008|ک=An Introduction to the Baha'i Faith|ص= ص ۴۴}}</ref> اگرچه این مخالفت‌ها نتوانست در وفاداری تودهٔ بهائیان به عبدالبهاء خللی وارد کند، امّا باعث بروز مشکلات برای عبدالبهاء از جانب مقامات عثمانی شد.<ref name="smith215"/><ref name="Smith 44"/>

وصیت‌نامهٔ عبدالبها یک ماه پس از درگذشت او، در تاریخ ۳ ژانویه ۱۹۲۲ برای اولین بار به طور عمومی خوانده شد و مطابق آن، [[شوقی افندی]] عهده‌دار امور جامعهٔ بهائی شد.<ref name=" Smith 55">{{پک|Smith |2008|ک=An Introduction to the Baha'i Faith|ص= ص 55}}</ref> اگر چه تعیین شوقی افندی به عنوان مرجع امر برای خود او و دیگر بهائیان غیرمنتظره بود، امّا از طرف قریب بالاتفاق بهائیان پذیرفته شد.<ref name="Smith 55"/> وصیت نامهٔوصیت‌نامهٔ عبدالبهاء بسیار واضح و روشن بود؛ شوقی افندی به عنوان مرکز عهد و میثاق تعیین شده بود و از همهٔ بهائیان خواسته شده بود به او روی بیاورند.<ref name="Smith 55"/>