کالای عمومی: تفاوت میان نسخه‌ها

ساموئلسون معمولاً به عنوان اولین اقتصاد دان نسبت داده می شودمی‌شود که تئوری کالاهای عمومی را بسط داد.در مقالات کلاسیک ۱۹۵۴ '''تئوری محض مخارج عمومی''' او یک کالای عمومی را در آن مقاله یک کالای مصرفی تجمعی تعریف کرد: ...کالاهایی که همه لذت می برند به طور معمول در حالتی که مصرف هر فرد از یک کالا منجر به کاهش مصرف سایر افراد از آن کالا نشود...

کالای تجمعی تعریف می شودمی‌شود کالای عمومی که می تواند به عنوان کالای خصوصی تحویل داده می شود، ولی معمولاً توسط دولت به دلایل مختلف، شامل سیاست اجتماعی، و امور مالی از وجوه عمومی شبیه مالیات ها تحویل داده می شود.

کالاهای عمومی یک مثال خیلی مهم از شکست بازار فراهم می کنند، که رفتاری شبیه بازار افراد جویای سود نتایج کارایی ایجاد نمی‌کند. تولید کالاهای عمومی نتیجه می دهد پیامدهای خارجی مثبت را که جبران نمی‌شود. اگر سازمان های خصوصی همه منافع یک کالای عمومی که آنها تولید کرده‌اند جمع آوری نمی‌کنند، انگیزه‌شان برای تولید آن به طور داوطلبانه شاید ناکافی باشد. مصرف کنندگان می توانند سود کالاهای عمومی را بدون مشارکت کافی در تولید شان را ببرند.این اصطلاحاً مسئله سواری رایگان نامیده می شودمی‌شود (زیرا سهم مصرف کنندگان خیلی کم خواهد بود اما صفر نیست). اگر مصرف کنندگان به سواری رایگان زیاد تصمیم بگیرند، هزینه های خصوصی از منافع خصوصی بیشتر می شودمی‌شود و انگیزه به فراهم کردن کالا یا خدمات از طریق بازار از بین می رود. بنابراین بازارشکست می خورد تا فراهم کند یک کالا یا خدمتی که در این جا یک نیاز است.

به طور مشابه، یک مدل محصول مشترک اثر همکاری الحاق یک کالای خصوصی با یک کالای عمومی را تحلیل می کند.برای مثال، یک کاهش مالیات (کالای خصوصی) می تواند با دادن صدقه (کالای عمومی) گره زده شود.آن می تواند نشان داده شود که ایجاد کالای عمومی افزایش می یابد وقتی که به یک کالای خصوصی گره زده شده، در امتداد این که کالای خصوصی توسط یک انحصارگر ایجاد می شودمی‌شود (در غیراین صورت کالای خصوصی توسط رقابت کنندگان بدون ارتباط با کالای عمومی تولید خواهد شد).