قلعه کرشاهی: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از دستگیری و اعدام نایب حسین کاشی و حاکم شدن امنیت بر منطقه، مهاجرین کرشایی پس از 14 سال یاغی گری های نایب حسین کاشی و پسرش ماشاءالله خان سردار کاشی، مبادرت به بازگشت می نمایند. از آنجایی که قلعه و مزارع به تملک شیبانی ها درآمده بود، کرشایی ها، ابتدا مزارع را اجاره نموده و به کشت و زرع مشغول می شوند. بعد از اصلاحات ارضی رژیم پهلوی، بنا به درخواست اداره املاک شهرستان، به کشاورزان پیشنهاد می گردد که در صورت تمایل به تملک اراضی می بایست قیمت زمین را طی 15 قسط پرداخت نمایند. پس از پرداخت اقساط که 15 سال به طول می انجامد سرانجام در سال 1356 شمسی، مالکیت مزرعه کرشایی به کشاورزان باز می گردد.  علاوه بر پرداخت اقساط به دولت پس از ادعای مالکیت آقایان یحیی شیبانی و بانو هاجر شیبانی بر املاک مزرعه کرشاهی، برای سومین بار مالکان کرشاهی بمنظور جلب رضایت آنها به میزان معینی مصالحه نموده و مبلغی را به آنها نیز پرداخت نموده اند. این رضایت نامه که در تاریخ 5/11/1349 تنظیم گردیده است به امضای آقای یحیی شیبانی و بانو هاجر شیبانی رسیده است.

 

 

در قباله مصالحه و بیعی که در سنه 1306 قمری (1267 شمسی) بین یکی از کشاورزان مزرعه کرشاهی و یکی از ساکنان ابوزیدآبادی تنظیم گردیده این چنین آمده است: