تحلیل ردیف: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از دیدگاه‌های طلایی که در این کتاب نیز منعکس شده و مورد توجه منتقدان هم قرار گرفته، شناسایی چهار [[دانگ (موسیقی)|دانگ]] اصلی است که با آن می‌توان تمام دستگاه‌های موسیقی ایرانی را ایجاد کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی =طلایی|نام = داریوش | پیوند نویسنده = | عنوان = تحلیل ردیف | ترجمه = | جلد = | سال = ۱۳۹۴| ناشر = نشر نی|مکان = تهران| شابک = 978-0-802605-02-2| صفحه = صفحهٔ ۱۴| پیوند = | بازیابی =}}</ref> این تئوری را طلایی پیش از این، در کتاب «نگرشی نو به تئوری موسیقی ایران» نیز مطرح کرده بود.<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی = طلایی|نام = داریوش| پیوند نویسنده = | عنوان = نگرشی نو به تئوری موسیقی ایرانی| ترجمه = | جلد = | سال = ۱۳۷۲|چاپ = | ناشر = مؤسسه فرهنگی و هنری ماهور|مکان = تهران| شابک = 964-8105-38-3 | صفحه = صفحه {{چر}}۲۲–۲۳ | پیوند = | بازیابی =}}</ref> [[علی‌اکبر شکارچی]] از این نظریه به عنوان «دربی جدید برای فهم تئوری موسیقی دستگاهی» یاد می‌کند.<ref name=shekarchi /> [[مجید کیانی]] نیز، که خود به تحلیل ردیف در چارچوب متون گذشته همچون آثار [[صفی‌الدین ارموی]] علاقه دارد، کتاب را از این جهت که تلاش نمی‌کند دستگاه‌های موسیقی را در چارچوب [[گام (موسیقی)|گام]] بگنجاند و آن‌ها را با استفاده از دانگ‌ها تحلیل می‌کند، ستود.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = احدیان، پریسا |نشانی = http://bukharamag.com/1394.12.12893.html |عنوان = داریوش طلایی، هنرمندی که در مقام نوازندگی در ردیف بزرگ ترین‌های دنیاست | ناشر = بخارا |تاریخ = ۲۱ اسفند ۱۳۹۴ |تاریخ بازدید = ۲۵ ژانویه ۲۰۱۸}}</ref>