بخش لواسانات: تفاوت میان نسخه‌ها

زبان گفتاری مردم بومی لواسان و روستاهای اطراف آن در بخش لواسانات، گویش لواسانی است که همان لهجه قدیم تهرانی است و با زبان پهلوی باستان اشتراکات بسیاری دارد و به گویش البرزی به دلیل رواج آن در کوهپایه‌های رشته کوه البرز (مانند طالقان در البرز و کیلان در دماوند) نیز مشهور است که به آن بعضا زبان تاتی می‌گویند که دارای اشتراکات زبانی و واژگانی بسیاری با زبان مازندرانی است . به این گویش با اندک تفاوت لهجه در فشم و اوشان و بسیاری از روستاهای رودبارقصران نیز سخن می‌گویند. مردم روستاهای لواسانات هنوز به این گویش تکلم می‌کنند اما در شهر لواسان بسبب مهاجرت اقوام از نقاط مختلف کشور در سالهای گذشته، جز تعداد معدودی از بومی‌های قدیمی، اکثریت اعم از بومی و غیر بومی به فارسی معمول با لهجه تهرانی سخن می‌گویند و نسل جدید دیگر به لهجه قدیم تکلم نمی‌کند. در برخی از روستاهای لواسان مثل [[ایرا (شمیرانات)|ایرا]] ، جورد و آردینه کاملا به زبان مازندرانی(طبری) صحبت میکنند.