موسیقی ایران پس از اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[احمد بن طیب سرخسی]]: اهل [[سرخس]] بود و شاگرد [[ابویوسف کندی]] بود. مدتی معلم [[معتضد عباسی]] بود و بعداً ندیم وی شد اما نهایتاً به خاطر افشای رازی محبوس و کشته شد. او چند کتاب در زمینهٔ موسیقی نوشته با نام‌های ''{{متن عربی|کتاب الموسیقی الکبیر}}''، ''{{متن عربی|کتاب الموسیقی الصفیرالصغیر}}''، ''{{متن عربی|کتاب المخدل الی علم الموسیقی}}'' (راجع به تئوری موسیقی) و ''اللهو و الملاحی'' (راجع به آواز).

* [[زکریای رازی]]: او در [[ری]] به تحصیل فلسفه، علوم و طب پرداخت و به گفتهٔ فارمر، در جوانی عود می‌نواخت. مشهورترین کتاب وی راجع به موسیقی ''{{متن عربی|فی الجمل الموسیقی}}'' است.

* [[فارابی]]: اهل [[فاراب]] (شهری در [[خراسان]] قدیم و [[قزاقستان]] امروزی) بود و سرآمد دانشمندان قرن سوم و چهارم هجری بود. با علوم و فلسفهٔ یونان آشنایی بسیار داشت، چنان که به خاطر خلاصه کردن کتاب [[ارسطو]] و تمییز حدود علوم مختلف از یکدیگر به وی لقب ''معلم ثانی'' دادند (ارسطو ملقب به معلم اول بود). او با سازهای موسیقی نیز آشنایی بسیار داشت و در تکمیل آن‌ها نیز کوشید، که پرده‌بندی تنبور خراسانی نمونه‌ای از آن است. مهم‌ترین کتاب او در زمینهٔ موسیقی، [[کتاب موسیقی کبیر|الموسیقی الکبیر]] نام داشت؛ این کتاب دو جلد بود که تنها جلد نخست آن باقی مانده‌است. در این کتاب او فواصل موسیقی، آهنگسازی، و عقاید فلاسفه در مورد موسیقی را شرح داده است. کتاب‌های دیگر او در مورد موسیقی عبارتند از: ''{{متن عربی|المدخل الی صناعه الموسیقی}}'' (در مورد صوت، فواصل موسیقی، و قواعد موسیقی)، ''{{متن عربی|کتاب فی الاحصاء الایقاع}}''، ''{{متن عربی|کلام له فی النقله مضافاً الی الایقاع}}'' (در مورد ایقاع، یعنی اوزان موسیقی)، ''{{متن عربی|کتاب الموسیقی}}'' (در مورد سازها و پرده‌بندی آن‌ها). همچنین در کتاب ''{{متن عربی|احصاء العلوم}}'' نیز وی بخشی را به موسیقی تخصیص داد.