رابرت دنیرو: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB |
Atisliftco (بحث | مشارکت‌ها) برچسب‌ها: ویرایش‌های مشکوک به خرابکاری متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایشگر دیداری |
||
خط ۱۰۵:
مهم‌ترین فیلمهای رابرت د نیرو را [[مارتین اسکورسیزی]] کارگردانی کرده‌است و شاید بتوان بازی د نیرو در نقش «[[تراویس بیکل]]» را الگویی برای کل بازیگری وی در نظر گرفت. عنوان این فیلم [[راننده تاکسی]] بود و دِ نیرو در نقش یک سرباز از جنگ برگشته که بعلت بیداری ذهنی و دیدن زندگی کثیف مردم قادر به خوابیدن نیست در مؤسسه تاکسی‌رانی مشغول بکار می‌شود و شعار همیشگی اون اینه که:<span style="font-size: large;">یه بارون حسابی لازمه تا پیاده‌روهای این شهرو تمیز کنه</span>. اون با دردمندی حاضر به مسافرکشی شبانه در محله «[[هارلم]]» نیویورک می‌شود. تراویس پس از اندکی متوجه فجایعی که در خیابان‌ها و در بطن مردم در جریان است می‌شود و با وجود حالت انفعالی که دارد تصمیم به برطرف کردن این مشکلات می‌نماید. روش‌های او خشونت بار است و نهایتاً تنها قادر به بازگردانیدن [[جودی فاستر]] (که در سن ۱۲ سالگی نقش یک فاحشه را بازی می‌کرد) به خانه می‌گردد. حس انزوای تراویس تا مدتهای مدیدی بر بازی دِ نیرو سنگینی می‌کرد. البته دِ نیرو بازیگری چیره‌دست است و با ایفای نقشهای متفاوتی پس از این فیلم سعی در دور شدن از کارکتر تراویس داشت.
فیلمهای خوب دِ نیرو بسیارند، او حضور ماندگاری در حماسه [[۱۹۰۰ (فیلم)|۱۹۰۰]] اثر [[برناردو برتولوچی]] دارد، [[شکارچی گوزن]] یک فیلم انتقادی محشر از [[جنگ ویتنام]] بود، در این فیلم رابرت دنیرو در نقش کارگر کارخانه فولاد است که به [[جنگ ویتنام]] می‌رود در آنجا دوستان خود را از دست می‌دهد، فیلم فجایع جنگ و پس از آن را به شدت تکان دهنده نمایش می‌دهد، و احساس تنفر از جنگ را در تک تک سلول های فکر مخاطب تزریق میکند سکانس بیاد ماندنی [[رولت روسی]] همچنان یکی از جنجالی‌ترین سکانس‌ها در تاریخ سینمای جهان است. او برای بازی در نقش [[جیک لاموتا]] (بوکسور موفق آمریکایی در دهه ۱۹۴۰ و اواسط ۱۹۵۰) در فیلم [[گاو خشمگین]] برنده [[جایزه اسکار|اسکار]] بازیگری گردید. او برای ایفای نقش [[جیک لاموتا]] نزدیک به ۳۳ کیلوگرم وزن خود را افزایش داد و ضرب‌المثل بازیگری گردید، رکورد افزایش وزن او بعدها در سال [[۱۹۸۷ (میلادی)|۱۹۸۷]] توسط بازیگر فیلم غلاف تمام فلزی شکسته شد.<ref name="زندگینامه رابرت دنیرو" /> در [[سلطان کمدی]] او با ایفای نقش [[روپرت پاپکین]] عاشقِ شهرت و روان پریش به زیبایی در کنار غول سینمای کمدی [[جری لوئیس]] قد علم کرد، [[روزی روزگاری در آمریکا]] شاهکار [[سرجیو لئونه]] یک اودیسه بود، که بخاطر اکران نامناسب در آمریکا و کوتاه کردن زمان فیلم به ۱۳۷ دقیقه با استقبال خوبی از جانب مردم و منتقدین روبرو نشد ولی اکنون در اکثر لیست‌های فیلمهای برتر تاریخ سینما خودنمایی میکند.
[[پرونده:Awakenings.jpg|بندانگشتی|دنیرو در کنار رابین ویلیامز در فیلم بیداری‌ها]]
[[بیداری‌ها (فیلم)|بیداری‌ها]] فیلمی در مورد یک بیمار فلج ذهنی بود که دِ نیرو نقش او را بخوبی ایفا کرد. [[تنگه وحشت (فیلم ۱۹۹۱)|تنگه وحشت]] یک فیلم تکان دهنده در مورد وحشت از انتقام بود. دِ نیرو برای این فیلم دندان‌های خود را با [[اورتودنسی]] به هم ریخت و تنش را با جوهر گیاهی (که بعدها جذب بدن می‌شد) کلاً [[خالکوبی]] کرد تا نقش یک جنایت کار جنسی را بازی کند. [[کازینو]] آخرین همکاری دنیرو و [[مارتین اسکورسیزی]] تا کنون است که او با ایفای نقش [[سم راتستین]] کازینو دار بزرگ [[لاس وگاس]] توانست یکی از آخرین هنرنمایی‌های درخشان خود را در دهه ۹۰ به منصه ظهور گذارد، در همان سال و ایفای نقش نیل مک کالی در فیلم [[مخمصه (فیلم ۱۹۹۵)|مخمصه]] و سکانس بیاد ماندنی دو پدرخوانده که به گفتگوی شنیدنی او و [[آل پاچینو]] - ایفاگران نقشهای [[ویتو کورلئونه]] و [[مایکل کورلئونه]] در حماسه مافیایی [[پدرخوانده]] اثر سترگ [[فرانسیس فورد کاپولا]]ی کبیر - می‌انجامد برگ زرین دیگری در کارنامه بلندبالای این غول سینمای جهان است. هر چند دنیرو در سال [[۲۰۰۳ (میلادی)|۲۰۰۳]] به بیماری [[سرطان پروستات]] مبتلا شد ولی توانست بر آن غلبه کند. در فهرست جدید [[بنیاد فیلم آمریکا]] که در سال [[۲۰۰۷ (میلادی)|۲۰۰۷]] منتشر شد فیلمهای [[گاو خشمگین]]، [[پدرخوانده: قسمت دوم]]، [[راننده تاکسی]]، [[شکارچی گوزن]] و [[رفقای خوب]] به ترتیب در رتبه‌های ۴#، ۳۲#، ۵۲#، ۵۳# و ۹۲# قرار گرفتند و از این حیث او در کنار [[جیمز استوارت]] با بیشترین تعداد فیلم رکورد دار
| |||