فرانک گری: تفاوت میان نسخه‌ها

این بازی را گِری با درهم‌ریختن زبان‌های مختلفِ معماری و ترکیب آنهاآن‌ها آغاز کرده‌است. در بنای موزهٔ ویترایِ او در [[وایمار]] آلمان، که در کارهای آیزنمن تأثیر گذاشت، اجزای معماری مکعب‌های درهم‌تنیده و دفرمه و کج و کوژند. از همین‌رو، بعضی معماری او را «جانورگونه» و «کرم‌گونه» نامیده‌اند.{{سخ}}

جوایزی که او تا کنونتاکنون دریافت کرده‌است از این قرارند:

{{نقل قول|او ریسک می‌کند، روی بند راه می‌رود و مرز محدودیت هارا می‌شکند. بناهای او روشنائی اند و طرح‌های زنده نشانگر این مهم که چگونه چیزی که ظاهراً کم‌اهمیت است می‌تواند با بکارگیری خلاقیت شکلی نو و بی نظیربی‌نظیر بیابد. او هنر معماری را به صورتی به کار می‌برد که در عین زیبایی قابلیت استفاده داشته باشد. او معماری را در بی زمان‌ترین معنایش و با شیوهٔ مخصوص به خود به کار می‌گیرد. او می‌رود به قلب هنر زمان با برداشت‌ها و فناوری عصر حاضر و بینشهایی که عمیقاً بیانگر عصر حاضر است.}}

آثار گری به‌طور کلی نتیجه یک روند طولانی طراحی است که با استفاده از اسکیسهای متعدد، مدلهایمدل‌های کامپیوتری و ماکتهای بزرگ حاصل شده‌است. اسکیسها و نمودارهای اولیه به مدلهایمدل‌های فیزیکی با مقیاسهای مختلف تبدیل و این مدلهامدل‌ها در نهایت به ساخت ماکتهای کامل می‌انجامد.

کاتیا سطوح را تحلیل و بر اساس محدودیت سازه‌ای، کارکردی و اقتصادی پروژه آن را تصحیح می‌کرد. داده‌های عددی که به این ترتیب بدست می‌آمدند بار دیگر بر روی یک مدل پیاده می‌شدند تا حجمها کنترل شوند و در صورت لزوم تغییر کنند. این رفت و برگشت بین مدلهایمدل‌های مطالعاتی و داده‌های دیجیتال بنیاد شکلی پروژه را به وجود می‌آورند. سپس از داده‌های کامپیوتر برای تهیه پلانهای ساخت موزه استفاده شد.

منتقدان قایل به سرهم‌بندی و [[کلاژ]] در کارهای گری هستند. به نظر گری اشیا به ظاهر بی‌ارزش در کنار همجواری با یکدیگر ارزش پیدا می‌کنند و همین معرف زیباشناسی مدرن است. به‌طور کلی آثار گری نظرات مخالف و موافق بسیاری را برانگیخته ولی در نگاهی کلی می‌توان او را در انجام اهداف زیباشناسانه مدرن خود و همچنین ساخت ساختمانهایساختمان‌های تندیس‌وار مدرن بسیار موفق دانست به طوری کهبه‌طوری‌که مشاهده می‌شود شهر کوچک [[بیلبائو]] با اجرای موزه خود اکنون به شهری معروف و گردشگری بدل گشته‌است.