کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:بنیان‌گذاری‌های ۱۹۱۷ (میلادی) در روسیه+[[رده:انحلال‌های ۱۹۹۱ (میلادی) در ا... |
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) |
||
خط ۴:
در عمل اما دفتر سیاسی کمیته را زیر نفوذ داشت و اکثر تصمیمات مهم سیاسی را می‌گرفت و نقشی مهم‌تر از کنگرهٔ حزب، شورای عالی و کمیته مرکزی داشت. کنترل این نهاد از حزب به درون خود دولت نیز کشیده شد زیرا اکثر کارمندان حزب مهم‌ترین پست‌های دولت را هم در اختیار داشتند و با نظم حزبی موجود نقش سیاست‌های دفتر سیاسی در تعیین روند سازمان‌های دولتی نیز تضمین شده بود. یکی از مثال‌هایی که کمیته مرکزی بر هیئت رئیسه (نام دفتر سیاسی در آن سال‌ها) فائق آمد شکست «گروه ضد حزب» در ۱۹۵۸ بود.
[[لنین]] در ۱۹۱۷ دفتر سیاسی را
تحت رهبری استالین پروسه‌ای که در آن رهبری حزب انتخاب می‌شد کاملاً به موضوعی هرمی تبدیل شد که عملاً [[دبیر کل]] (یعنی استالین) ترکیب دفتر سیاسی و حتی کمیته مرکزی را انتخاب می‌کرد. (در حالی که قرار بود برعکس باشد). در سال [[۱۹۳۴ (میلادی)|۱۹۳۴]]، از ۱۳۹ عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی]]، ۹۸ نفر دستگیر و بیشتر آن‌ها به دستور [[استالین]]، [[تیرباران]] شدند؟<ref>[http://www.bbc.com/persian/world/2009/08/090815_ag_aa_stalin_trials محاکمات نمایشی، در دادگاه‌های استالین چه گذشت؟]، ''بی‌بی‌سی فارسی''</ref>
دفتر سیاسی اعضای کامل یا نامزد(بدون حق رای) داشت و اندازهٔ آن در دوره‌های مختلف متفاوت بود. اما معمولاً از ۱۴ عضو کامل و هشت عضو نامزد تشکیل می‌شد. گرچه دفتر سیاسی صدر رسمی نداشت اما دبیر کل حزب (که معمولاً صدر کمیته مرکزی نیز بود) همیشه نقش اصلی در دفتر سیاسی را نیز داشت. عملاً قدرت‌مندترین اعضای دفتر سیاسی آنانی بودند که در ضمن عضو دبیرخانهٔ کمیته مرکزی حزب نیز بودند و دبیر کل حزب نیز قوی‌ترین عضو دفتر سیاسی
در سال ۱۹۹۰ [[کنگرهٔ بیست و هشتم حزب کمونیست اتحاد شوروی|کنگرهٔ بیست و هشتم حزب]] قدرت دفتر سیاسی را به پارلمان منتقل کرد و از آگوست ۱۹۹۱ دفتر سیاسی منحل شد.
| |||