ژان بوریدان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ژان بوریدان''' {{به لاتین| Johannes Buridanus}} {{رچ}}(ح۱۲۹۵–۱۳۶۳) کشیشی فرانسوی بود که بذرهای [[انقلاب کپرنیکی]] در اروپا را افکند. او گرچه یکی از نامی‌ترین و پر نفوذترین فیلسوفان اواخر [[قرون وسطی]] بود، امروزه در میان گمنام‌ترین هاست. وی نظریه انگیزه (impetus) را بسط داد که نخستین گام بسوی مفهوم [[لختی|لَختی]] امروزی و تحولی مهم در تاریخ علم سده‌های میانه بود. نامش بیش از همه در [[آزمایش فکری]] که [[خر بوریدان]] نام گرفته (که در آثار موجودش دیده نمی‌شود) شناخته شده استشده‌است.

بوریدان که به احتمال فراوان در [[بتون (شهر)|بتون]] فرانسه زاده شد در [[دانشگاه پاریس]] درس خواند و بعدها همان‌جا درس داد. داستانهای ساختگی زیادی که دربارهٔ روابط عاشقانه مشهور و ماجراهایش بر زبانها افتاده بخوبی نشان می‌دهد در شهر پاریس آوازه شخصیتی فریبنده و مرموز داشته استداشته‌است. بویژهبه ویژه به بموجبموجب یک شایعه محکوم شد که در کیسه به رود سن پرتاب شود، هرچند نبوغ شاگردی نجاتش داد. [[فرانسوا ویلون]] این رویداد را در چکامه نام آشنایش آورده است. از این گذشته به نظر می‌رسد بوریدان توانائی شگرفی در گردآوری پول برای دانشگاه داشته و همین امر نشان می‌دهد چهره‌ای فرّه‌مند بوده استبوده‌است.

بوریدان معمولاً عمر خویش را بیشتر در دانشکده هنر می‌گذراند تا کسب دکترای [[الهیات]] که نوعاً هموار کنندههموارکننده راه رسیدن به شغلی در فلسفه بود. استقلال فکری خویش را اینگونه حفظ می‌کرد که بجایبه جای پیوستن به سلک روحانیت کشیشی ناوابسته به دین باقی‌ماند. در سال ۱۳۴۰ آن قدر اعتماد به نفس پیدا کرده بود که به سلف خود، [[ویلیام اوکام]] حمله کند. وی همچنین به نگارش راه حل‌های ناسازه ([[پارادوکس]]) هائی چون [[ناسازه دروغگو]] پرداخت.