کشتار کاتین: تفاوت میان نسخه‌ها

{{سخ}}به طورکلی نتیجه تحقیقات نشان داد که جمعاً ۲۵۷۰۰ نفر لهستانی که در میان آنها علاوه بر افسران ارتش، نویسنده، پزشک، شاعر، هنرمند، آموزگار… هم وجود داشت، توسط سران [[حزب کمونیست شوروی]] (با همکاری رفقایشان در لهستان) کشته شده‌اند.

علاوه بر روستای «گه نیوزدوا»،<ref>Гнёздово</ref> اجساد قربانیان در شهر خارکف و روستای Ymok که نزدیک شهر «تِوِر» (کالنین) در روسیه کنونی است نیز، بدست آمد و ابعاد فاجعه رُخ نمود.

[[بوریس یلتسین]] هم، به دست داشتن دولت روسیه در واقعه کاتین اعتراف نمود و رسماً مسوولیت شوروی در این حادثه را پذیرفت. در ژوئن سال ۱۹۹۲؛ یلتسین، بخشی از مدارک محرمانه آرشیوهای سازمان‌های امنیتی روسیه را در اختیار دولت وقت لهستان و [[رئیس جمهور]] آن، [[لخ والسا]] قرار داد. از جمله نامه تاواریش [[لاورنتی بریا]]<ref>L. Beria</ref> به استالین در این مورد، با امضای اعضای دفتر سیاسی:

مولوتف<ref>Molotov</ref> V. / وروشیلوف<ref>Voroshilov</ref> K. / میکویان<ref>A Mikoyan</ref> /، کاگولین<ref>M. Kalinin</ref> /و، کاگانوویج<ref>L. Kaganovich</ref> که همه با کشتن اسیران موافقت کرده بودند.